Το βιβλίο αποσκοπεί κατά κύριο λόγο στην παρουσίαση των επιλογών και των πρακτικών που οδήγησαν τη δημόσια ασφάλιση υγείας στην κατάρρευση, με τα "συμπτώματα" που αναδεικνύει να συναντώνται σε όλους σχεδόν τους δημόσιους οργανισμούς της χώρας ως αποτέλεσμα της σταδιακής θεσμικής αποσάθρωσης του δημόσιου τομέα κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης.
Παρά το άμεσο ύφος γραφής του, το βιβλίο δεν είναι καταγγελτικό. Εντούτοις η κριτική προσέγγιση του συγγραφέα σχετικά με τη διαδικασία θεσμικής ρύθμισης και λήψης αποφάσεων στο τόσο κρίσιμο πεδίο της υγείας, καταδεικνύει την αδράνεια που η κεντρική διοίκηση έδειχνε επί σειρά ετών απέναντι σε τάσεις και οικονομικά μεγέθη και η οποία τελικά οδήγησε στη σημερινή κατάληξη. Εξάλλου, στο βιβλίο παρουσιάζονται και πρωτοβουλίες προόδου και καινοτομίας που, αν είχαν επιχειρηθεί νωρίτερα, οι "αντοχές" του συστήματος υγείας απέναντι στην κρίση θα ήταν διαφορετικές.
Μέσα από την παράθεση των εμπειριών του συγγραφέα από την άσκηση διοίκησης σε αυτό που ονομάζουμε "κράτος", το εν λόγω έργο αναδεικνύει εμφατικά το εξής: όπως ακριβώς επί δεκαετίες η δημόσια ασφάλιση υγείας απομακρυνόταν από το αυτονόητο οδεύοντας προς το αδιανόητο, έτσι και σήμερα, κάτω από τις πρωτοφανείς οικονομικές συνθήκες που βιώνει η χώρα, πρέπει περισσότερο από ποτέ να αναζητήσει πρωτίστως το αυτονόητο, δηλαδή τη βιωσιμότητα της, η οποία είναι τόσο αναγκαία για τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής και την άρση των ανισοτήτων που η κρίση έχει προκαλέσει.
Αυτό με τη σειρά του σημαίνει πως είναι αναγκαία η απομάκρυνση από την αποκλειστικά δημοσιονομική οπτική των θεμάτων υγείας και η υιοθέτηση της -αυτονόητης- θέσης ότι η επένδυση στην υγεία με ορθολογικό τρόπο αποτελεί προϋπόθεση και όχι τροχοπέδη για την πολυπόθητη ανάπτυξη.
Ο Κυριάκος Σουλιώτης είναι Επίκουρος Καθηγητής Πολιτικής Υγείας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Επιπλέον διδάσκει μαθήματα σχετικά με την πολιτική και οικονομία της υγείας και τη διοίκηση υπηρεσιών υγείας στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης και στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας. Έχει διατελέσει Επιστημονικός Σύμβουλος στη Διοίκηση του ΙΚΑ (2000-2001) και στο Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας (2002-2004), Τακτικό Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Α΄ ΠΕΣΥΠ Αττικής (2002-2004), Προϊστάμενος του Τμήματος Διαχείρισης Ανθρώπινου Δυναμικού στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο (2002-2006) και Διοικητικός Διευθυντής στο Μητέρα-Όμιλος Υγεία (2006-2007).
Από το 2007 μέχρι το 2010 ήταν Διευθύνων Σύμβουλος Σχεδιασμού και Ανάπτυξης και επικεφαλής της Ομάδας Έργου για τη Βιωσιμότητα του Ταμείου Υγείας του Προσωπικού της Εθνικής Τράπεζας (ΤΥΠΕΤ).
Από τον Μάιο του 2010 έως τον Δεκέμβριο του 2011 ήταν Πρόεδρος του Οργανισμού Περίθαλψης Ασφαλισμένων του Δημοσίου (ΟΠΑΔ), ενώ από τον Μάιο του 2011 έως τον Σεπτέμβριο του 2012, Αντιπρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ).
Είναι Μέλος της Εθνικής Επιτροπής Δεοντολογίας για τις Κλινικές Μελέτες και της Συντονιστικής Επιτροπής για τις Σπάνιες Παθήσεις.
