Η τρέχουσα επιστημονική αντίληψη θεωρεί ότι οι λέξεις αποτελούν τα μέσα με τα οποία η γλωσσική κοινότητα δεν ονομάζει απλώς αλλά συλλαμβάνει και ταξινομεί φαινόμενα και όντα του εξωτερικού κόσμου, βάζοντας με τον τρόπο αυτόν σειρά και τάξη στο άμορφο χάος που τον χαρακτηρίζει. Η δυνατότητα αυτή της ταξινόμησης φαινομένων και της δήλωσης πολύπλοκων σχέσεων καταδεικνύει ότι η λέξη δεν είναι στοιχείο στατικό αλλά λειτουργικό που προσλαμβάνει, κατά περίπτωση, διαφορετικές σημασίες και εντάσσεται σε ποικίλα πεδία και υποσυστήματα, δημιουργώντας διαφόρων ειδών και βαθμών σχέσεις στο πλαίσιο του γλωσσικού συστήματος.
Όμως το λεξιλόγιο, παρά τη σπουδαιότητα που του αποδίδει η εφαρμοσμένη γλωσσολογία, δεν αξιοποιείται στις μέρες μας επαρκώς ούτε διδάσκεται αποτελεσματικά στο σημερινό σχολείο, πράγμα που έχει τις ρίζες του στις γλωσσικές αντιλήψεις και τη διδακτική πρακτική του παρελθόντος.
Με την παρούσα εργασία τους οι συγγραφείς παραθέτουν, με συστηματικό τρόπο, ένα πλήρες ιστορικό της διδασκαλίας του λεξιλογίου στην ελληνική εκπαίδευση, έτσι ώστε να φαίνονται καθαρά οι αντιλήψεις που διαμορφώθηκαν σταδιακά, η νοοτροπία που επικράτησε, τα κενά, οι παραλείψεις, οι όποιες πρόοδοι σημειώθηκαν στον τομέα αυτόν μέχρι σήμερα, καθώς και η μεθοδολογία που εφαρμόστηκε κατά καιρούς και προτείνουν μια σύγχρονη διδακτική παρέμβαση η οποία, λαμβάνοντας υπόψη τη σχολική πραγματικότητα καθώς επίσης και τα σύγχρονα για το λεξιλόγιο επιστημονικά πορίσματα, είναι δυνατόν να συμβάλει σε ευχερέστερη και επαρκέστερη κατάκτηση της γλώσσας από τους μαθητές.
Η Μαρία Παραδιά είναι φιλόλογος και υπηρετεί ως Πάρεδρος ε.θ. στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (Π.Ι.) με γνωστικό αντικείμενο "Η διδασκαλία της Ελληνικής Γλώσσας με τη χρήση των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών (Τ.Π.Ε.)". Έχει προϋπηρεσία στη δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, διοικητική προϋπηρεσία σε εκπαιδευτικούς τομείς στην Κ.Υ. του Υπουργείου Παιδείας, καθώς και συμμετοχές σε Επιστημονικές Επιτροπές και Ομάδες Εργασίας τόσο του Υπουργείου Παιδείας όσο και του Π.Ι. Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην Εφαρμοσμένη Γλωσσολογία και την Εκπαιδευτική Τεχνολογία, τομείς στους οποίους εντάσσεται τόσο η διδακτορική της διατριβή, όσο και το μεγαλύτερο μέρος των δημοσιευμένων μέχρι σήμερα εργασιών της σε επιστημονικά περιοδικά και σε πρακτικά συνεδρίων. Έχει εκπονήσει έρευνες στον τομέα της γλωσσικής διδασκαλίας και ειδικότερα της αξιοποίησης των Τ.Π.Ε. στο πλαίσιο της διδασκαλίας της Νεοελληνικής Γλώσσας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Επίσης έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα και σε συνέδρια σχετικά με τη διδασκαλία της ελληνικής ως πρώτης/μητρικής και ως δεύτερης/ξένης γλώσσας, καθώς και σχετικά με τις δικτυακές και υπολογιστικές τεχνολογίες στην εκπαίδευση. Είναι, τέλος, μέλος Επιστημονικών Ενώσεων και κριτής σε επιστημονικό περιοδικό.
