"Η σημασία της διατριβής... βρίσκεται προπάντων στην κατάστρωση της τυπολογίας των προσβολών του Συντάγματος σ' ένα θέμα ιδιαίτερης βαρύτητας όπως η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Μαθαίνουμε τώρα ότι η ανεξαρτησία αυτή δεν προσβάλλεται μόνον από "κοσμογονικές" συνταγματικές ανωμαλίες αλλά υπονομεύεται εξίσου κρίσιμα από φαινομενικά ύπουλες, μικρότερες υπονομεύσεις. Σ' αυτό το δίδαγμα έγκειται μια πρώτη, πρακτική χρησιμότητα της διατριβής. Η δεύτερη είναι κυρίως ηθική: η διατήρηση της μνήμης των ανομημάτων -γιατί σε τέτοια ανομήματα ο χρόνος δεν πρέπει να είναι "πανδαμάτωρ" ούτε υπέρ γεγονότων ούτε υπέρ προσώπων". (Απόσπασμα από τον πρόλογο του Γεωργίου Κουμάντου)
Ο Μιχ. Ν. Πικραμένος είναι Σύμβουλος Επικρατείας και Λέκτορας στο Τμήμα Νομικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει μετεκπαιδευτεί στο Συγκριτικό Δημόσιο Δίκαιο και στη συγκριτική νομολογία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Διδάσκει ειδικά θέματα Συνταγματικού Δικαίου στην Εθνική Σχολή Δικαστών. Διετέλεσε συνεργάτης στο Νομικό Γραφείο του Πρωθυπουργού (1996-1999). Πρόεδρος ομάδος εργασίας Υπουργείου Δικαιοσύνης για την προσαρμογή της εθνικής νομοθεσίας στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Έχει συγγράψει άρθρα, μελέτες και σχόλια στο πεδίο του δημοσίου δικαίου και αφορούν ιδίως την οργάνωση και λειτουργία θεσμών του κράτους.
