Η παραδοσιακή άποψη των θεωρητικών των διεθνών σχέσεων είναι ότι τα κράτη (και δευτερευόντως οι διεθνείς οργανισμοί και οι πολυεθνικές εταιρίες) αποτελούν τους μοναδικούς «παίκτες» στο διεθνές σύστημα.
Ωστόσο στην αυγή του 21ου αιώνα και μετά από μια εντυπωσιακή ανάπτυξη στη δεκαετία του '90, περισσότερες από 37.000 Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις δραστηριοποιούνται στο διεθνές πεδίο. Ιδιαίτερα μάλιστα στις αναπτυσσόμενες και στις υπό μετάβαση χώρες, η επιρροή τους είναι πολύ σημαντική. Μάλιστα ορισμένες από τις οργανώσεις αυτές διαχειρίζονται προϋπολογισμούς μεγαλύτερους από τους αντίστοιχους πολλών κρατών.
«Η διπλωματία της κοινωνίας των πολιτών» αποτελεί την πρώτη μελέτη στην ελληνική γλώσσα για το ρόλο του λεγόμενου «τρίτου τομέα» στη διεθνή πολιτική. Ο συλλογικός αυτός τόμος συνδυάζει μια θεωρητική ανάλυση του ρόλου των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων στη διαχείριση της αναπτυξιακής και της επείγουσας ανθρωπιστικής βοήθειας με μια εμπειρική προσέγγιση από τους ανθρώπους της πράξης.
