Το βιβλίο αυτό δεν είναι μια μελέτη για την αρχαία Ελλάδα ή για το μεσαίωνα, που τη συνοδεύουν ή τι στολίζουν χρωματιστές φωτογραφίες. Ακόμα λιγότερο θα το πούμε ένα λεύκωμα με χρωματιστές φωτογραφίες, όπου την κάθε μία την ακολουθά κάποιο σχόλιο σχετικό.
Εκείνος που πήρες τις φωτογραφίες, και ο άλλος που έγραψε ή διάβασε το κείμενο, συμφώνησαν να παρουσιάσουν κείμενο και φωτογραφίες με απόλυτη ισοτιμία.
Η συνεννόηση στάθηκε εύκολη γιατί ο αφηγητής και φωτογράφος έτυχε να είναι ένα και μόνο πρόσωπο.
Το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί να σταθεί σύντροφος δίπλα στον ταξιδιώτη, σύντροφος όχι οδηγός. Αν το ταξίδι πραγματοποιηθεί, θα 'ταν καλύτερο, τόσο για τον ταξιδιώτη, όσο και για το βιβλίο, να διαβάζεται κατόπι από κάθε εκδρομή, ύστερα από κάθε επίσκεψη. Αν πάλι το ταξίδι απομείνει μόνο σχέδιο, ή μόνο ανάμνηση, ή μόνο όνειρο, το βιβλίο πετυχαίνει τον αληθινό του σκοπό: γίνεται στα αλήθεια ένας καλός σύντροφος του ταξιδιώτη. Και ξέρουμε όλοι πως εκείνο που πραγματικά αξίζει σε κάθε ταξίδι, είναι πριν απ' όλα ο ταξιδιώτης.
Μάρτης 1977, Χρήστος Ευελπίδης
