"Η επεξεργασμένη σκέψη", είπε ο Αντρέας, "θα είναι τρισεκατομμύρια φορές ισχυρότερη από τη σημερινή μας σκέψη. Ποιος θα πει όχι σ' αυτήν; Όταν του προσφερθεί, κανένας δεν θα μπορεί να την αρνηθεί.
"Στο τέλος, το γήινο αυτό είδος - ο άνθρωπος - θα συγχωνευτεί με την ίδια του την τεχνολογία.
"Γι' αυτό μ' άρεσε ο χαρακτηρισμός που μας έδωσες: "αρχάνθρωποι". Μια ρήξη, ένα τεράστιο χάσμα θα μας χωρίζει από τον καινούργιο άνθρωπο. Ο νέος άνθρωπος έχει φτάσει, είναι εδώ. Είναι προϊόν της τεχνολογία που ο ίδιος κατασκεύασε".
Η Έλσα και οι άλλοι
Μια εφεύρεση θα αλλάξει την επικοινωνία των ανθρώπων; Το θέμα δεν είναι επιστημονική φαντασία. Είναι ο αλλόκοτος νέος κόσμος που προσεγγίζει.
Το μυθιστόρημα της Λένας Δουκίδου ανοίγει την αυλαία στο άμεσο μέλλον. Κάποιοι έρχονται να ανατρέψουν τον γνώριμο κόσμο. Ορισμένοι επιχειρούν να αντισταθούν με έναν πολύ ριψοκίνδυνο τρόπο. Μια εξέλιξη που η νεαρή ηρωίδα, η Ελπίδα, παρακολουθεί με ορθάνοιχτα μάτια.
Η Έλσα εξαφανίστηκε. Το καινούργιο πλησιάζει αλλά δεν φανερώθηκε. Σ'αυτήν την ομίχλη ξεκινάει την περιπέτεια ζωής της η Ελπίδα. Είναι ο έρωτας; Η νοσταλγία του χθες; Ή ένα γεγονός -σύμπτωση;- που θα τη βοηθήσει να δει, να βρει...
Η Λένα Δουκίδου είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και αποφοίτησε από το Ιστορικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Εργάστηκε για πολλά χρόνια σε αθηναϊκές εφημερίδες (Το Βήμα, Η Ελευθεροτυπία, Η Καθημερινή κ.ά.) και στην τηλεόραση (ΕΡΤ). Έχει γράψει τα μυθιστορήματα: "Πάντα λίγο νωρίς" -για τον σύγχρονο κόσμο της επικοινωνίας- και "Η Έλσα και οι άλλοι" - ένα βλέμμα προς το τεχνολογικό αύριο. Στη Δικτατορία, αμέσως μετά το πραξικόπημα του 1967, και μέχρι τη σύλληψη της, τον Ιούνιο του 1968, είχε ενταχθεί στην οργάνωση "Δημοκρατική Άμυνα", με τομέα ευθύνης το τμήμα Τύπου για την Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 1972, συμμετείχε στην εκδοτική ομάδα του πρώτου τεύχους του περιοδικού "Αντί". Το 1975 κάλυψε δημοσιογραφικά τη Δίκη των Συνταγματαρχών.
