Η εξέλιξη του πολιτισμού

Ήθη και κοινωνική συμπεριφορά στη νεώτερη Ευρώπη: Αλλαγές της συμπεριφοράς στα κοσμικά ανώτερα στρώματα της Δύσης
Συγγραφέας : Elias, Norbert
Μεταφραστής : Βαϊκούση, Έμη
Εκδότης : Νεφέλη
Έτος έκδοσης : 1997
ISBN : 978-960-211-312-7
Σελίδες : 366
Τόμος : 1
Σχήμα : 24x17
Κατηγορίες : Πολιτισμός, Ευρωπαϊκός
Σειρά : Ο Νεώτερος Ευρωπαϊκός Πολιτισμός

33.92 € 23.40 €




Όταν το 1939 πρωτοδημοσιεύτηκε το δίτομο έργο του Elias, λίγοι κατανόησαν ότι άνοιγε έναν καινούριο δρόμο για την κατανόηση των κοινωνικών φαινομένων. Χρειάστηκε να περάσουν δεκαετίες για να εκτιμηθεί αυτή η λεπτή σύνθεση ιστορίας, κοινωνιολογίας και ψυχολογίας στο πλαίσιο μιας δυναμικής θεώρησης, όπου προέχει η αναδρομή στις γενετικές αιτίες και στις συνιστώσες της συνεχούς μετεξέλιξης κοινωνικών δραστηριοτήτων και ατομικών συμπεριφορών. Ο Elias ενδιαφέρεται για μακροπρόθεσμες διαδικασίες και μεταβολές, όμως αυτές τις μελετά στο μικροσκοπικό επίπεδο, πάνω σε συμπεριφορές, οι οποίες έχουν γίνει για μας τόσο αυτονόητες, ώστε να μην αντιλαμβανόμαστε την ιστορική τους φόρτιση. Στο πανόραμα που ανοίγει μπροστά στα μάτια μας το έργο φαίνεται πως οι ανατροπές στην Ευρώπη από τον 15ο αι. -προπαντός η διαμόρφωση της αστικής τάξης και του σύγχρονου κράτους, κατ' αρχήν στην απολυταρχική μορφή του- απηχήθηκαν σε μιαν ευρύτατη μεταβολή των κοινωνικά καθιερωμένων προτύπων συμπεριφοράς: άλλαξε ο ίδιος ο τρόπος της ικανοποίησης των φυσικών αναγκών, οι αντιλήψεις για το τι είναι "πολιτισμένο" και τι "απολίτιστο" όταν τρώμε, κοιμόμαστε ή σκουπίζουμε τη μύτη μας. Αυτή η ανάλυση επιτρέπει επιπλέον να συλλάβουμε καλύτερα τα αίτια παθολογικών φαινομένων της νεώτερης ευρωπαϊκής κοινωνίας, δηλαδή νευρώσεων οφειλομένων στη λειτουργία εσωτερικευμένων κοινωνικών καταναγκασμών.

Ο Norbert Elias γεννήθηκε το 1897 στο Breslau της Γερμανίας, από γονείς εβραϊκής και πολωνικής καταγωγής, και πέθανε το 1990 στο Άμστερνταμ. Σπούδασε φιλοσοφία, ψυχολογία και κοινωνιολογία με δάσκαλους τους Jaspers, Rickert, Husserl και Alfred Weber. Το 1924 αναγορεύθηκε διδάκτορας με την εργασία "Idee und Individuum. Eine kritische Untersuchung zum Begriff der Geschichte" ("Ιδέα και άτομο. Μια κριτική διερεύνηση πάνω στην έννοια της ιστορίας"). Το 1930 έγινε βοηθός του Karl Mannheim στην Φρανκφούρτη. Το 1935 αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Γερμανία και εγκαταστάθηκε αρχικά στο Παρίσι και κατόπιν στο Λονδίνο, όπου εργάσθηκε ως ψυχοθεραπευτής και ειδικός σε θέματα εκπαίδευσης ενηλίκων. Το 1941 έχασε τη μητέρα του σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Από το 1954 δίδαξε κοινωνιολογία στο πανεπιστήμιο του Leicester. Εκτός από το θεμελιώδες έργο του "Uber den Prozess der Zivilisation" ("Η εξέλιξη του πολιτισμού", ελλ. εκδ. Νεφέλη, 1997), που εκδόθηκε το 1939 και πέρασε στην αρχή, για τρεις δεκαετίες, σχεδόν απαρατήρητο, έγραψε μεταξύ άλλων: "Die hofische Gesellschaft. Untersuchungen zur Soziologie des Konigtums und der hofischen Aristokratie" ("Η αυλική κοινωνία. Έρευνες πάνω στην κοινωνιολογία της βασιλείας και στην αυλική αριστοκρατία") (1969)· "Was ist Soziologie?" ("Τι είναι κοινωνιολογία;" (1970)· "Die Gesellschaft der Individuen" ("Η κοινωνία των ατόμων") (1987)· "Studien uber die Deutschen" ("Μελέτες για τους Γερμανούς") (1989)· "Uber die Einsamkeit der Sterbenden" ("Για τη μοναξιά των ετοιμοθάνατων") (1982)· "Mozart. Zur Soziologie eines Genies" ("Μότσαρτ. Σχετικά με την κοινωνιολογία μιας μεγαλοφυίας", ελλ. εκδ. Ίνδικτος, 2001) (1991)· "The symbol theory" (1991)· "Die Ballade vom armen Jacob" (1996). Η έκδοση των απάντων του άρχισε το 1997 στη Φρανκφούρτη και προβλέπεται να περιλάβει 19 τόμους.






e-mail Facebook Twitter