Στη μονογραφία προσεγγίζεται το κείμενο που έμεινε γνωστό ως "Ανώνυμος του 1789", αλλά ο πραγματικός του τίτλος είναι "Αληθή Ηστορία". Παρ' όλες τις ως τώρα προσπάθειες των ερευνητών να εντοπιστεί το ιστορικό πρόσωπο που κρύβεται πίσω από την ανωνυμία, ο συγγραφέας μένει ακόμα άγνωστος. Στην παρούσα προσέγγιση επιχειρείται η παρουσίαση του κειμένου με βάση την ειδολογική του ταυτότητα, τις τεχνικές και τα στοιχεία περιεχομένου που αναδεικνύουν τη νεοτερική ιδεολογία εν γένει ή την τάση ανανέωσης της δημιουργικής μας πεζογραφίας ειδικότερα. Η εξέταση των επιπέδων λόγου εντός του κειμένου από την απλή λέξη, τη φράση ή πρόταση ως όλη τη δομή του, αναδεικνύει τη σχέση σάτιρας και παρωδίας. Εξετάζονται και κάποια από τα εγκιβωτισμένα είδη που αναδεικνύουν περαιτέρω την παρωδιακή διάθεση ως όχημα της σάτιρας, αφού οι κανόνες των εγκιβωτισμένων ειδών παραμορφώνονται. Επιπλέον, στο παραμορφωτικό παιχνίδι της παρωδίας εμπλέκονται και τα διακείμενα με τα οποία "συνομιλεί" το κείμενο, αναδεικνύοντας ένα μοναδικό κειμενικό παλίμψηστο, αλλά και εντοπίζοντας ομοιότητες με άλλα κείμενα, έτσι ώστε να αναδειχθούν τυχόν δεδομένα που θα βοηθήσουν στην ταύτιση και του συγγραφέα. Βασικός στόχος είναι η ανίχνευση των στοιχείων της νεοτερικότητας όχι μόνο ως προς την ιδεολογία και τα στοιχεία περιεχομένου, αλλά περισσότερο στον συνδυασμό της με τις μορφικές και ειδολογικές επιλογές του συγγραφέα.
Ο Νίκος Μαυρέλος είναι Λέκτορας της Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Ερευνητικά ασχολείται με τη λογοτεχνία και την κριτική του 18ου και του 19ου αιώνα (ως τις αρχές του 20ού), τόσο από θεωρητική όσο και από ιστορικοσυγκριτική μεθοδολογική σκοπιά. Η διδακτορική του διατριβή εστιάζει στο κριτικό έργο του Ν. Επισκοπόπουλου ("Οι κοσμοπολίτες και οι φονστανελοφόροι. Το ελληνόγλωσσο κριτικό έργο τον Νικόλαου Επισκοπόπουλου", 2001). Έχει δημοσιεύσει ανθολογία διηγημάτων του Ν. Επισκοπόπουλου με εισαγωγή (2002), μία σχολιασμένη μετάφραση σατιρικών διηγημάτων του Ε. Πόε με εκτενή εισαγωγή ("Ο Σατιρικός Πόε. Διηγήματα", 2005) και μία μονογραφία για το έργο του Εμμ. Ροΐδη ("Το ψηλαφητό παλίμψηστο της ροϊδικής γραφής. Ζητήματα λογοτεχνικής και πολιτισμικής θεωρίας", 2008). Έχει επίσης δημοσιεύσει μελέτες σε περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων. Ετοιμάζει μία ανθολογία κριτικών κειμένων του Ν. Επισκοπόπουλου από τις εφημερίδες Άστυ και Νέον Άστυ, με εκτενή εισαγωγή και σχόλια.
