Ο κορυφαίος της ιστορικής σκέψης Τσαρλς Τίλυ αναλύει, μαζί με το γιο του Kρις Τίλυ, το ερώτημα πώς και γιατί η κοινωνική οργάνωση της εργασίας αλλάζει ανάλογα με το πεδίο εφαρμογής της και σε κάθε διαφορετική χρονική περίοδο. Εξετάζονται όλες οι μορφές εργασίας. Από την εργασία στο σπίτι μέχρι την εργασία των φυλακισμένων. Με βάση τη μαρξιστική και θεσμοκρατική θεωρία, οι συγγραφείς κατασκευάζουν ένα αναλυτικό μοντέλο για την εξήγηση των μεταβολών που επέρχονται στην εργασία. Το συμπέρασμά τους προκύπτει αβίαστα: Tο μέλλον της εργασίας δεν εξαρτάται αποκλειστικά από την τεχνολογία και τις συνθήκες της αγοράς. Κατά προέκταση, όσα προβλήματα και αν δημιουργούνται στη σημερινή μορφή της εργασίας, δεν μπορούν οι σύγχρονες συνθήκες να προδικάσουν το μέλλον της. Η εργασία έχει μέλλον. Οι σημερινές μορφές της δεν έχουν. Το βιβλίο αποτελεί μια "γροθιά στο στομάχι" της νεοκλασικής θεωρίας που κυριαρχεί σήμερα παγκοσμίως. Αποτελεί ένα αισιόδοξο εργαλείο για όλους όσοι ασχολούνται με τα προβλήματα της εργασίας, καθώς και για κάθε εργαζόμενο που θέλει να κατανοήσει τις προοπτικές της εργασίας.
Ο Τσαρλς Τίλυ, (1929-2008) ήταν πτυχιούχος του Χάρβαρντ, με τιμητική διάκριση στη Βιοχημεία (1976) και κάτοχος διδακτορικού διπλώματος του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης στους τομείς Οικονομικών και Αστικών Σπουδών και Σχεδιασμού (1989). Γεννήθηκε στο Λόμπαρντ του Ιλινόι το 1929. Διετέλεσε καθηγητής της κοινωνικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ, δίδαξε στα τμήματα Κοινωνιολογίας και Πολιτικής Επιστήμης και συνδέθηκε με το τμήμα της Ιστορίας όπου υπηρέτησε ως μέλος της διοικητικής επιτροπής του Κέντρου για τις Κοινωνικές Επιστήμες. Δίδαξε ως καθηγητής σε πολλά πανεπιστήμια των ΗΠΑ, καθώς και στον Καναδά, όπως επίσης στη Γαλλία, την Ολλανδία και τη Σουηδία ως επισκέπτης καθηγητής και είχε δώσει διαλέξεις σε ευρωπαϊκά, αμερικανικά, λατινοαμερικανικά και ασιατικά πανεπιστήμια. Είχε εκτεταμένη συμμετοχή σε ερευνητικές εργασίες και σε συλλογικά έργα, αρθρογραφούσε δε σε σημαντικά επιστημονικά περιοδικά. Το έργο του εστίασε στις μεγάλης κλίμακας κοινωνικές αλλαγές και τις σχέσεις τους με τη συλλογική δράση, ειδικά στη Δυτική Ευρώπη από το 1500 και εξής. Τα πιο πρόσφατα έργα του είναι: "Coercion, Capital and European States" (1990, αναθεωρημένη έκδοση 1992), "European Revolutions" (1993), "Cities and the Rise of States in Europe" (1994 - σε συνεργασία με τον Oυίμ Μπλόκμανς), "Popular Contention in Great Britain" (1995) και "Citizenship, Identity and Social History" (1995).
