Στο θεμελιώδες αυτό έργο του ο Georges Bataille αναζητά την λεγόμενη "εσωτερική εμπειρία". Περιγράφει δε, με τρόπο εξόχως λογοτεχνικό, τις μεθόδους που ακολούθησε για την επίτευξη αυτού του "σκοπού".
Τi είναι όμως αυτή η "εσωτερική εμπειρία"; Θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι "η εμπειρία του βιώνειν", ενώ κάποιος άλλος θα έλεγε ότι πρόκειται απλώς για την ίδια τη ζωή. Το θέμα που ο Bataille αναλαμβάνει να περιγράψει είναι βεβαίως κάτι που δεν μπορεί να υπηρετηθεί εύκολα από τις λέξεις. Αυτό τον οδηγεί σε μια δημιουργική "σύγκρουση" με τη γλώσσα. Θα λέγαμε ότι επιστρατεύει μια γλώσσα-κόντρα-στη-γλώσσα. Θραύσματα από διαφορετικά είδη γραφής βοηθούν τον αναγνώστη να "αντικρίσει" ο ίδιος την "εσωτερική εμπειρία" του.
Η σημασία του κειμένου αυτού στους καιρούς μας έγκειται στο ότι αντιτίθεται στην ιδεολογική ηγεμονία της αστικής εποχής. Συνδέοντας δεξιοτεχνικά Χέγκελ, Νίτσε και Μαρξ, αντιπροτείνει την αναμέτρηση με τον ίδιο μας τον εαυτό, δηλαδή την μυστική οδό της "εσωτερικής εμπειρίας", ως την μόνη ουσιαστική επιλογή για την επίτευξη της "ατομικής κυριαρχίας".
Περιέχονται τα κεφάλαια:
Πρόλογος
Mέρος πρώτο: Σχεδίασμα μιας εισαγωγής στην εσωτερική εμπειρία
- Κριτική της δογματικής δουλείας (και του μυστικισμού)
- Η εμπειρία μόνη αυθεντία, μόνη αξία
- Αρχές μιας μεθόδου και μιας κοινότητας
Μέρος δεύτερο: Το μαρτύριο
Μέρος τρίτο: Προηγούμενα του μαρτυρίου (ή η κωμωδία)
- Θέλω να ανεβάσω το πρόσωπό μου στην κορυφή
- Ο θάνατος είναι υπό μιαν έννοια μια απάτη
- Το γαλάζιο του ουρανού
- Ο λαβύρινθος (ή η σύνθεση των όντων)
- Η "επικοινωνία"
Μέρος τέταρτο: Υστερόγραφο στο μαρτύριο (ή η νέα μυστική θεολογία)
- Θεός
- Καρτέσιος
- Χέγκελ
- Η έκσταση
- Η περιουσία
- Νίτσε
Μέρος πέμπτο: Μanibus date lilia plenis
- Gloria in excelsis mihi
- Θεός
Ο Ζωρζ Μπατάιγ (Γαλλία, 1897-1962) γεννήθηκε στο Billom το 1897. Ο πατέρας του ήταν τυφλός. Μετά από μια νεανική έντονη μυστικιστική διάθεση, ασχολήθηκε με τον Νίτσε, την ψυχανάλυση, τη φιλοσοφία, τη θρησκεία, τη θεολογία, την ανθρωπολογία και συναναστράφηκε τους υπερρεαλιστές χωρίς ποτέ να προσχωρήσει καθαρά στις γραμμές τους. Παρακολούθησε τα μαθήματα του Alexandre Kojeve για τον Hegel, ο οποίος μαζί με τον Νίτσε και τον μαρκήσιο ντε Σάντ θα γίνει ένας από τους άξονες αναφοράς της σκέψης του.
Το 1924 διορίζεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Το 1928 δημοσίευσε με ψευδώνυμο την "Ιστορία του ματιού" (Άγρα, 1980).
Ασχολήθηκε συστηματικά με την έκδοση ή τη συμμετοχή σε διάφορα περιοδικά: "Documents" (1929-30), "Critique Sociale" (1933), "Minotaure" (1932-33) και κυρίως με το "Acephale", που ίδρυσε με τον ζωγράφο Andre Masson (1936).
Το 1935, την περίοδο του Λαϊκού Μετώπου, ιδρύει την πολιτική ομάδα "Αντεπίθεση" ("Contre Attaque") με τους Andre Breton (προσωρινή συμφιλίωση), Paul Eluard, Pierre Klossowski, Benjamin Peret και τον Yves Tanguy.
Το 1936 ιδρύει το Κολέγιο Ιερής Κοινωνιολογίας με τον Roger Caillois και τον Michel Leiris. Γράφει τα βιβλία "Έννοια της δαπάνης" (1933), "Εσωτερική εμπειρία" (1934 - μετά τη μύησή του σε ανατολικές μεθόδους), "Το γαλάζιο του ουρανού" (1935), "Μαντάμ Έντουαρντά" (1937 - με το ψευδώνυμο Pierre Angelique - Άγρα, 1980), "Περί Νίτσε" (1943 - που μαζί με τον "Ένοχο" και την "Εσωτερική εμπειρία" θα αποτελέσουν το "Αθεολογικό άθροισμα), "Αρχαγγελικό" (1944), "Αλληλούια" (1947), "Θεωρία της θρησκείας" (1948), "Αβάς Γ." (L'Abbe C. 1950).
Το 1946 ιδρύει το περιοδικό "Critique" που η έκδοση του θα συνεχιστεί και μετά το θάνατό του το 1962. Το 1950 γράφει τον πρόλογο στο "Ζυστίν ή οι ατυχίες της αρετής" του Μαρκησίου ντε Σάντ. Το 1955 γράφει το "Η προϊστορική ζωγραφική: Λασκώ ή η γέννηση της τέχνης", το 1957 το "Η λογοτεχνία και το κακό" (Πλέθρον, 1979) και το 1961 "Τα δάκρυα του έρωτα" (Νεφέλη, 1981).
Το 1962 πεθαίνει στο Παρίσι. Το 1966 και το 1967 ο J.J. Pauvert εκδίδει δύο σπουδαία πεζογραφήματά του που δεν είχαν δημοσιευτεί όσο ζούσε: "Η μητέρα μου" (Άγρα, 2001) και "Ο νεκρός" (Άγρα, 1981). Το 1971 οι εκδόσεις Gallimard αρχίζουν την έκδοση των πολύτομων "Απάντων" του, με δημοσιεύσεις πολλών άγνωστων γραπτών του, με φροντίδα του Michel Foucault, του Maurice Blanchot, κ.ά.
Μη Διαθέσιμο
