Η αρρώστια και ο θάνατος είναι μαθήματα της επίγειας ζωής μας. Μέσα απ' αυτά καλούμαστε να μάθουμε πράγματα και να πορευτούμε. Απέναντι στο φόβο και στον πόνο που μας προκαλούν είτε υποτασσόμαστε είτε αμυνόμαστε. Εγώ, η μητέρα του αυτιστικού Ιάσονα, έμαθα να πολεμώ. Έμαθα να αμύνομαι σ' αυτό τον πόνο, να προσπερνώ το φόβο, να βγαίνω τελικά νικήτρια και να διεκδικώ με αξιοπρέπεια τα δικαιώματα του παιδιού μου. Γιατί, όπως λέει και μια κινέζικη παροιμία: "Κάθε πόνος είναι θείο δώρο. Εξαρτάται από ποια πλευρά θα το δεις".
Η Νάσια Παναγοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα στις αρχές της δεκαετίας του '70. Είναι παντρεμένη και μητέρα τριών παιδιών. Τελειώνοντας το Πολυκλαδικό Λύκειο, ειδικεύτηκε στον κλάδο κοινωνικής πρόνοιας και εν συνεχεία σπούδασε φυσικοθεραπεία και αισθητική, τομέας στον οποίο εργάστηκε ως σύμβουλος για δέκα χρόνια. Η επαφή της με τις βαθύτερες ανάγκες του ανθρώπου την ώθησε να ασχοληθεί εδώ και πέντε χρόνια με εναλλακτικούς τρόπους αυτογνωσίας. Τις ελεύθερες ώρες της προτιμά να τις αφιερώνει στο διάβασμα και τη συγγραφή.
