Ο Χάρης Σκαρλάτος είναι κάποιος από μας.
Μπορεί να είμαι εγώ.
Μπορεί να είστε εσείς. Ποιος ξέρει;
Κάποτε όλοι πιστέψαμε σε κάποια ιδανικά.
Αν αυτά τα ιδανικά δεν μας πρόδωσαν είμαστε οι τυχεροί.
Αν όμως συνέβη το αντίθετο... Ο Χάρης Σκαρλάτος είναι ο άνθρωπος που έχει πέσει στο «αντίθετο». Παρ' όλ' αυτά είναι ο ιδεολόγος που παλεύει για ένα καλύτερο αύριο.
Παντρεμένος με μια προβληματική γυναίκα - τη Μαριάνθη - κινείται στο χώρο των δικών του επιλογών μακριά από το ρόλο του πιστού συζύγου.
Κάποια στιγμή ο Χάρης Σκαρλάτος γνωρίζει μια πόρνη από τη Βόρειο Ήπειρο - τη Βίκυ - ενώ η Μαριάνθη κινείται παγιδευμένη στο χώρο του δικού της Μεσαίωνα. Ένα χώρο μέσ' απ' τον οποίο κάποιοι σπέρνουν σαν δηλητηριώδεις αράχνες το θάνατο.
Έρχεται όμως μια εξαφάνιση που τον σώζει κυριολεκτικά, αλλά φέρνει τη ζωή του τα πάνω κάτω ενώ το δίχτυ των αόρατων δολοφόνων σκοτώνει ανελέητα όποιον μπει στο στόχαστρό του.
Όλα αυτά μέχρι που παίζοντας η ζωή το δικό της παιχνίδι θα δείξει στο Χάρη πως εκτός από το άγριο πρόσωπό της, η ζωή, διαθέτει κι άλλο ένα πρόσωπο πολύ γλυκό και πολύ ευαίσθητο και πως όλα σ' αυτή τη ζωή δεν είναι μια τραγωδία.
Υπάρχουν και ημέρες γεμάτες με το φως μιας Άνοιξης.
Α. Π.
Ο Απόστολος Παναγιωτίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Εργάστηκε στην αρχή σαν δημοσιογράφος πάνω στο καλλιτεχνικό και επιστημονικό κυρίως ρεπορτάζ. Στη συνέχεια εργάστηκε σαν εργοδηγός χημικός αρχικά στο Αστεροσκοπείο Αθηνών και μετά στο Λεβητοποιείο "Αχιλλέας Κούππας" στη Βιομηχανία Πλαστικών ΕΒΕΠΥ και στα Λιπάσματα Δραπετσώνας μέχρι τις 20 Οκτωβρίου 1999. Ημερομηνία που το ιστορικό αυτό εργοστάσιο έκλεισε.
Έχει γράψει τα βιβλία: "Ήταν σαν παραμύθι", μυθιστόρημα και τις ποιητικές συλλογές "Ούριος άνεμος", "Λαϊκές νότες", "Έξοδος κινδύνου".
Έχει βραβευτεί σε ποιητικούς και λογοτεχνικούς διαγωνισμούς της Εταρείας Τέχνης Επιστήμης και Πολιτισμού του Δήμου Κερατσινίου. ΄Εχει δημοσιεύσει ποιήματά του σε διάφορα περιοδικά καθώς και άρθρα σε εφημερίδες γύρω από την αποβιομηχάνιση του τόπου και το κλείσιμο των εργοστασίων.
