Οι αναμνήσεις της δεύτερης γυναίκας του Ντοστογιέφσκι εικονογραφούν τον καθημερινό Γολγοθά ενός μεγάλου και τυραννισμένου δημιουργού. Η πραγματικότητα που περιγράφει μας θυμίζει ότι οι κοινωνίες δεν είναι παρά ζούγκλες θεσμοθετημένης λειτουργικότητας. Χωρίς την Άννα Γκριγκόριεβνα στο πλευρό του, ο Ντοστογιέφσκι θα είχε πιθανότατα κατασπαραχθεί. Οι αναμνήσεις της είναι το χρονικό της αγωνιώδους περιφρούρησης του δικαιώματος μιας μεγάλης ψυχής να επιβιώσει από την κοινωνική μικρότητα.
