Ο Χέρμαν Έσσε ήταν δώδεκα χρονών όταν αποφάσισε να γίνει ποιητής και τίποτε άλλο. Η οικογένειά του το ερμήνευσε αυτό ως τρέλα. Όμως ο Έσσε πέτυχε το στόχο του. Το 1946 κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Κι έκανε το πείσμα του φιλοσοφία. Το μήνυμα του "Ντέμιαν", του "Σιντάρτα", του "Λύκου της στέπας"», όλων των έργων του που τόσο αγαπήθηκαν από το ελληνικό κοινό, είναι: Να είσαι ειλικρινά ενάντια στον ίδιο σου τον εαυτό, ελεύθερος από εχθρικούς προς τη ζωή καταναγκασμούς, να τολμάς πάντα να αποχωρείς και να ξεκινάς από την αρχή, με άλλα λόγια "να είσαι ο εαυτός σου". Ο Χέρμαν Έσσε (1877-1962) είναι σήμερα παγκοσμίως ο πιο πολυδιαβασμένος Γερμανός συγγραφέας. Κάθε γενιά τον ανακαλύπτει ξανά και οι αναγνώστες του είναι πάντα νεαροί σε ηλικία. Ο Αλόις Πρινς αφηγείται τη ζωή του Έσσε, από τα παιδικά του χρόνια στην πόλη Καλβ, τις υπαρξιακές του κρίσεις, τις προσπάθειές του να αποφύγει την ενηλικίωση, τις αγωνίες του για το μέλλον του κόσμου, καθώς και την απομόνωσή του στο χωριό Μοντανιόλα στη Βόρεια Ιταλία, όπου ο Έσσε, "ο πιο φιλήσυχος επαναστάτης της γερμανικής λογοτεχνίας", θα ξεκινήσει, για μία ακόμα φορά, τη ζωή του από την αρχή. Ο Πρινς αφηγείται με κάθε λεπτομέρεια τους λόγους για τους οποίους ο Έσσε προέτρεπε τους νέους να μην τον έχουν ως πρότυπο, αλλά και με τόση διακριτικότητα, ώστε να αφήνει τον αναγνώστη να τους ανακαλύπτει από μόνος του.
Ο Αλόις Πρινς γεννήθηκε στο Βούρμανσκουικ το 1958. Σπούδασε λογοτεχνία και φιλοσοφία στο Μόναχο, όπου εξακολουθεί και ζει. Στην πατρίδα του έγινε ευρύτερα γνωστός με τις βιογραφίες που έγραψε για τον Γκέοργκ Φόστερ ("Das Paradies ist nirgendwo. Die Lebensgeschichte des Georg Forster") και τη Χάνα Άρεντ ("Beruf Philosophin oder Die Liebe zur Welt. Die Lebensgeschichte der Hannah Arendt").
