Η Θεωρία της Αιώνιας Ζωής

Ο Ρόντνεϋ Κόλλιν είχε δεχτεί τα νάματα της διδασκαλίας των Γκουρτζίεφ - Ουσπένσκυ, αλλά σ' αυτό του το βιβλίο χειρίζεται τις βασικές αρχές μ’ έναν τρόπο τόσο πρωτότυπο που δεν θυμίζει και πολύ την πηγή απ’ όπου άντλησε. Τα όσα έχει να πει είναι συγκλονιστικά επειδή θίγουν με τρόπο ανεπανάληπτο το καίριο θέμα του θανάτου.

Η πρωτοτυπία του έγκειται στο ότι τοποθετεί σε επιστημονική βάση όχι μόνο αυτά που πήρε από τον δάσκαλό του, αλλά και όσα συγκέντρωσε από την αρχαία σοφία της Ανατολής και της Δύσης. Έτσι διατυπωμένα και φωτισμένα με το φως της σύγχρονης επιστημονικής γνώσης αφήνουν βαθειά ίχνη στον νου του αναγνώστη.

Για όσους είναι εξοικειωμένοι με το έργο του Ουσπένσκυ «Αναζητώντας τον Κόσμο του Θαυμαστού» και με το βιβλίο του Μπέννεττ «Πνευματική Ψυχολογία,» η συμβολή του Kόλλιν θα αποδειχτεί κάτι παραπάνω από πολύτιμη αφού, όπως είπαμε, φέρνει στο προσκήνιο το ζωτικό θέμα του θανάτου και της μεταθανάτιας επιβίωσης που οι παραπάνω συγγραφείς ελάχιστα το θίγουν.