Η ιστορία μιας εικόνας

Η εικόνα της Πεντηκοστής
Συγγραφέας : Ozoline, Νικόλαος
Μεταφραστής : Μαρίνης, Σπύρος
Εκδότης : Αρμός
Έτος έκδοσης : 2010
ISBN : 978-960-527-575-4
Σελίδες : 240
Σχήμα : 21x14
Κατηγορίες : Τέχνη - Ιστορία Αγιογραφία Εικόνες

15.14 € 11.20 €




Τα μνημεία αποδεικνύουν ότι κατά την βυζαντινή εποχή η μοναδική εορταστική εικόνα της Πεντηκοστής έφερε την επιγραφή "Η Πεντηκοστή". Η διαμόρφωση της εικόνας της Καθόδου του Αγίου Πνεύματος έγινε αμέσως μετά την εικονομαχική εποχή, στα χρόνια του Μεγάλου Φωτίου. Η αξία του βιβλίου του π. Νικολάου Ozoline σχετικά με την εικόνα της Πεντηκοστής έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι ο συγγραφέας, έχοντας λάβει μία κατάρτιση θεολογικής βάσης, προσπάθησε να εξοικειωθεί, με τις μεθόδους και τα δεδομένα της ιστορίας της τέχνης. Πιθανώς κάποια από τα συμπεράσματά του να τύχουν κριτικής από μέρους των θεολόγων, ενώ οι ιστορικοί, να βρουν ότι, τελικά, δεν ενδιαφέρει και πολύ αν η Θεοτόκος αναπαριστάνεται ή όχι στην εικόνα της Πεντηκοστής. Ο συγγραφέας, μέσα από τον χρόνο και την ιστορία, αναλύει την ιστορία της Εικόνας της Πεντηκοστής από τους Βυζαντινούς μέχρι τους νεότερους χρόνους μέσα από τα παρακάτω κεφάλαια: - Απεικονίσεις σχετικές με τον αρχέγονο εορτασμό του πασχαλινού πεντηκονθημέρου - Η παλαιοχριστιανική απεικόνιση του Χριστού Διδάσκοντος και η εικόνα της Πεντηκοστής - Η imago clipeata της προετοιμασίας του θρόνου ως Τριαδικό σύμβολο μέσα στην αναπαράσταση της Καθόδου του Αγίου Πνεύματος. - Η σωτηρία των εθνών και η σωτηρία του κόσμου μέσα στην εικονογραφία της Καθόδου του Αγίου Πνεύματος.

Ο καθηγητής πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Ozoline ειδικεύθηκε στην ιστορία της χριστιανικής τέχνης και την θεολογία της εικόνας. Η οικογένειά του εγκατέλειψε τη Ρωσία μετά την επανάσταση του 1920. Ολοκληρώνοντας τις δευτεροβάθμιες σπουδές του στο Παρίσι, αρχίζει το 1959, σε ηλικία 17 ετών τις σπουδές του στο ρωσικό Ινστιτούτο ορθόδοξης θεολογίας του Αγ. Σεργίου. Συγχρόνως εγγράφεται στα μαθήματα εικονογραφίας του Λεωνίδα Ουσπένσκυ, εικονογράφου, φίλου του Φώτη Κόντογλου και δημιούργού μίας νέας ορθόδοξης θεολογικής διδακτικής ύλης: της θεολογίας της εικόνας. Θα παραμείνει μέχρι τον θάνατο του δασκάλου του το 1987, πιστός μαθητής και στενός συνεργάτης του. Το 1968 ο αρχιεπίσκοπος Βρυξελλών Βασίλειος Κριβοσέϊν θα χειροτονήσει το νέο διάκο Νικόλαο ιερέα για την ρωσική ορθόδοξη κοινότητα της Χάβρης στην Ολλανδία. Το 1971 ο Μητροπολίτης του Σουρόζ Αντώνιος, έξαρχος της ρωσικής εκκλησίας στην δυτική Ευρώπη, προτείνει στον πατέρα Νικόλαο να επιστρέψει στον Παρίσι για να γίνει πρωτοσύγκελος της πατριαρχικής εξαρχίας. Το 1974 οι πατέρες Αλέξανδρος Σμέμαν και Ιωάννης Μέγιεντορφ τον καλούν για να διδάξει την λειτουργική τέχνη στο Ινστιτούτο του Αγίου Βλαδίμηρου στην Νέα Υόρκη. Το 1986 ο π.Ιωάννης Μέγιεντορφ του προτείνει την θέση του "επισκέπτη καθηγητού" στον Άγιο Βλαδίμηρο, ενώ λίγο μετά εκλέγεται στην θέση της ορθόδοξης εικονολογίας που μόλις δημιούργείται στο Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου, θέση την οποία κατέχει ως σήμερα.






e-mail Facebook Twitter