Ο έρωτας δεν είναι μια καθαρά προσωπική υπόθεση, άσχετη με το κοινωνικό περιβάλλον, όπως μόνο αφελείς ερωτευμένοι θα μπορούσαν ίσως να φανταστούν. Ο έρωτας είναι, βέβαια, μια προσωπική σχέση, αλλά και οι προσωπικές σχέσεις είναι επίσης σχέσεις κοινωνικές. Στη φύση δεν υπάρχουν προσωπικές σχέσεις, τέτοιες σχέσεις μόνο μέσα στην κοινωνία μπορούσαν να δημιουργηθούν. Σαν κοινωνική σχέση ο έρωτας δεν είναι καθόλου έξω από την ιστορία, απεναντίας βρίσκεται εντελώς μέσα σ’ αυτήν. Έχει κι αυτός, όπως όλα τα πράγματα του κόσμου, την ιστορία του, που το περίγραμμά της επιχειρεί πολύ αδρά να χαράξει το μικρό αυτό δοκίμιο.
Ο Λύσανδρος Π. Παπανικολάου γεννήθηκε το 1948 στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος της Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά ασχολήθηκε αποκλειστικά με την ιστορία, και ιδιαίτερα με τη νεοελληνική ιστορία και την ιστορία των επαναστάσεων. Κυριότερα έργα του: "Κοινωνική ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης του 19ου αιώνα - Συμβολή στην ιστορία της διαμόρφωσης του ελληνικού εθνικού κράτους" (1991), "Η αστικο-δημοκρατική επανάσταση στην Ελλάδα" (1995), "Από τη βυζαντινή στη νεοελληνική κοινότητα - Εσωτερική ιστορία της Τουρκοκρατίας στην Ελλάδα" (1995), "Σκηνές από την καθημερινή ζωή στην Τουρκοκρατία" (1995), "Ο νόμος κίνησης της αστικής επανάστασης - Συμβολή στην αποκατάσταση της υλιστικής αντίληψης της ιστορίας" (1996), "Πολιτικές δολοφονίες και εμφύλιοι πόλεμοι στην Ελλάδα" (2004).
