Το βιβλίο αναφέρεται στη ζωή στο ψυχιατρείο, στον ψυχιατρικό ιδρυματισμό και στην ψυχιατρική ιδρυματική κακοποίηση. Στις σελίδες του περιγράφεται ο κόσμος της καθημερινής ζωής εβδομήντα οκτώ ανδρών ψυχικά ασθενών, κλεισμένων σε μία πτέρυγα ενός ψυχιατρείου της Ελλάδας.
Είναι μια συλλογή από τη φωνή, τις μαρτυρίες και τις ιστορίες των ψυχικά ασθενών και των μελών του προσωπικού της ψυχιατρικής πτέρυγας, καθώς και από γεγονότα της καθημερινής τους συνύπαρξης. Ο συγγραφέας συγκέντρωσε το υλικό αυτό συμμετέχοντας στην ψυχιατρική πτέρυγα και παρατηρώντας τη ζωή αυτών των ανθρώπων επί οκτώ μήνες.
Το ψυχιατρείο, το οποίο είναι ο σκληρός πυρήνας του ψυχιατρικού συστήματος, διαπιστώνεται ότι λειτουργεί σε τραγικές, ακραία ιδρυματικές συνθήκες. Όπως αναλύεται στο βιβλίο, αυτό είναι το αποτέλεσμα μηχανισμών που συγκροτούν την καθημερινή ζωή στο ψυχιατρείο: του ψυχοκοινωνικού, του ιδεολογικού και της βίας. Ο ψυχιατρικός ιδρυματισμός αποδεικνύεται ότι είναι φαινόμενο το οποίο ταυτίζεται με την κακοποίηση, ενώ το ψυχιατρείο αποτελεί έναν αναχρονιστικό κοινωνικό θεσμό και ταυτόχρονα μια σύγχρονη μορφή βαρβαρότητας.
Ο Χάρης Ασημόπουλος είναι κοινωνικός λειτουργός, διδάκτορας του Τμήματος Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Bradford της Αγγλίας. Είναι υπεύθυνος Κέντρου Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης Εφήβων της Πανεπιστημιακής Παιδοψυχιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Παίδων "Η Αγία Σοφία" στην Αθήνα και συντονιστής των Προγραμμάτων και των Μονάδων της Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου (ΕΨΥΠΕ). Από το 1990 έχει ενεργή παρέμβαση στην ανάπτυξη της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης, συμμετέχοντας αρχικά στο πρόγραμμα αποασυλοποίησης του ΠΙΚΠΑ της Λέρου και στη συνέχεια στην ανάπτυξη σύγχρονων Μονάδων φροντίδας και ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης παιδιών, εφήβων και ενηλίκων με προβλήματα ψυχικής υγείας στην κοινότητα.
Έχει συμμετάσχει σε προγράμματα εκπαίδευσης επαγγελματιών ψυχικής υγείας και παιδικής προστασίας, δίδαξε (Ν/407) στην κατεύθυνση της Κοινωνικής Εργασίας του Τμήματος Κοινωνικής Διοίκησης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και είναι μέλος της εκπαιδευτικής επιτροπής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος "Ψυχική Υγεία Βρεφών και Νηπίων", που πραγματοποιείται στην Ελλάδα από την Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου (ΕΨΥΠΕ) σε συνεργασία με την Tavistock Clinic και το Πανεπιστήμιο East London της Αγγλίας. Το ερευνητικό του έργο αφορά σε θέματα ψυχικής υγείας παιδιών και εφήβων, ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης και ποιότητας της φροντίδας των παιδοψυχιατρικών και ψυχιατρικών υπηρεσιών, με δημοσιεύσεις σε διεθνή και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά και ανακοινώσεις σε διεθνή και ελληνικά συνέδρια.
