Η σύγχρονη κοινωνία είναι έντονα ανταγωνιστική. Επιβραβεύει εκείνον που παλεύει για να πάθει έμφραγμα... Οι επιθετικοί, φιλόδοξοι χαρακτήρες κινδυνεύουν περισσότερο από τους ήπιους χαρακτήρες να πάθουν στεφανιαία νόσο... Οι συγκρούσεις που απαιτεί ο σύγχρονος τρόπος ζωής, δημιουργούν στρες (υπερένταση) που συνοδεύεται από αύξηση της πίεσης και αυξημένη χοληστερόλη, πιο συχνό κάπνισμα... Επιπλέον, ο ψυχολογικός παράγοντας συμβάλλει έμμεσα γενικά στην υγεία. Η εμμονή στην προσπάθεια για να είναι κάποιος υγιής ή να ιαθεί αν είναι άρρωστος εξαρτάται σημαντικά από το πόσο πιστεύει ότι μπορεί να το επιτύχει. Ακόμη και σε βαρύτατες περιπτώσεις, η ελπίδα ότι μπορεί να βελτιωθεί η υγεία αυξάνει την προσήλωση των αρρώστων στη συνιστώμενη αγωγή που δεν αποκλείεται τελικά να έχει ευεργετικό αποτέλεσμα... Φρόντισε να συναναστρέφεσαι συχνά αγαπημένους φίλους και να συζητάς μαζί τους τα προβλήματά σου. Συχνά θα δεις ότι μια στάση σου που τη θεωρείς απαράδεκτη, στην πραγματικότητα δεν είναι· κι αυτό σε βγάζει από το αδιέξοδο.
Ο Δημήτρης Αντ. Σιδερής είναι ομότιμος καθηγητής καρδιολογίας. Γεννήθηκε το 1936 στη Σύρο όπου και τελείωσε το δημοτικό και το γυμνάσιο με άριστα. Εγγράφηκε στην Ιατρική Σχολή Αθηνών μετά από εξετάσεις και έλαβε υποτροφία από το ΙΚΥ. Ειδικεύτηκε στην παθολογία και την καρδιολογία στη θεραπευτική κλινική της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε για 4 χρόνια στην Αγγλία. Ακολούθησε ακαδημαϊκή καριέρα στη θεραπευτική κλινική και έφθασε ως το βαθμό του αναπληρωτή καθηγητή. Το 1992 εκλέχθηκε καθηγητής καρδιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, όπου και πέρασε το υπόλοιπο της πανεπιστημιακής του δραστηριότητας ως τη συνταξιοδότησή του το 2004. Ως καρδιολόγος, ασχολήθηκε με όλο το φάσμα των επεμβατικών και μη διαγνωστικών και θεραπευτικών πράξεων της καρδιολογίας. Ως ερευνητής έχει περί τις 150 διεθνείς δημοσιεύσεις και διπλάσιο αριθμό ελληνικών. Η έρευνά του, κλινική και πειραματική, χαρακτηρίζεται από μεγάλη πρωτοτυπία, με ιδέες που βρήκαν συχνά την εφαρμογή τους πολλά έτη μετά τη δημοσίευση τους. Ιδιαίτερα ασχολήθηκε ερευνητικά με τις καρδιακές αρρυθμίες. Πολύ γόνιμη υπήρξε η θεώρηση του καρδιακού ρυθμού και των διαταραχών του ως εκδήλωση ταλαντωτών. Ως εκπαιδευτής έχει θεωρηθεί ως ένας από τους καλύτερους δασκάλους, ικανός να απλοποιεί και να κάνει έτσι κατανοητά τα πιο πολύπλοκα θέματα, ενώ δημοσίευσε σε διεθνή περιοδικά πολλές ερευνητικές εργασίες πάνω στην ιατρική εκπαίδευση. Πέρα από την καθαρά ιατρική, ιδιαίτερα καρδιολογική, έρευνα που έχει διεξαγάγει, έχει ασχοληθεί έντονα ερευνητικά και πρακτικά με την ιατρική εκπαίδευση, αλλά και με την Ελληνική γλώσσα, ιδιαίτερα τη γλώσσα της ιατρικής.
Είναι πολυγραφότατος έχοντας δημοσιεύσει πάνω από 150 επιστημονικές εργασίες στο διεθνή ιατρικό τύπο και πολυάριθμες Ελληνικές. Εξέδωσε ποικίλα ιατρικά βιβλία, αλλά και περι-ιατρικά, όπως για την ιατρική έρευνα, το Λεξικό Καρδιολογικών Όρων και Ανάλεκτα από τις ομιλίες του για δεοντολογικά, κοινωνικά, οικονομικά κ.λπ. θέματα περί την ιατρική. Πέρα από κάποια διηγήματα που έχει δημοσιεύσει σε περιοδικά περιορισμένου κοινού, μη ιατρικά βιβλία που έχει γράψει είναι μια συλλογή Μικρών Ιστοριών για παιδιά 7-97 ετών, καθώς και το "Απλά" που πραγματεύεται ένα ευρύ φάσμα Γνώσης, αρχίζοντας από τη δημιουργία του κόσμου ως την προβολή μιας πολιτικής Ουτοπίας. Κεντρικό στοιχείο σ΄ εκείνη την πορεία των 475 σελίδων ήταν η ερμηνεία φυσικών, βιολογικών, ψυχολογικών και κοινωνικών προβλημάτων με βάση την ταλάντωση χάλασης.
