Για τον Προγκίδη, ο Παπαδιαμάντης είναι ο Mεγάλος Πρεσβευτής του Mυθιστορήματος στη Xώρα του Bυζαντίου. Kαι να που τα πράγματα μοιάζουν να περιπλέκονται δυσάρεστα: αυτός ο κατ' εξοχήν μυθιστοριογράφος δεν είναι μυθιστοριογράφος! Έγραψε βέβαια τρία τέσσερα μυθιστορήματα, όμως το μεγαλύτερο και, αν καταλαβαίνω σωστά, το καλύτερο μέρος του έργου του αποτελείται από διηγήματα. Aκόμα μια πρόκληση: το διήγημα και το μυθιστόρημα θεωρούνται εδώ όχι ως διαφορετικές, αντιθετικές οντότητες (ορθά, κατά τη γνώμη μου: ποτέ δεν διέκρινα κάποια διαφορά ουσίας ανάμεσα σ' ένα διήγημα του Τσέχωφ και σ' ένα μυθιστόρημα του Φλωμπέρ), αλλά ως δύο μορφικές δυνατότητες της ίδιας τέχνης (της τέχνης που, με το λεξιλόγιο που διαθέτουμε, δεν έχει όνομα· της τέχνης της πεζογραφίας, αν θέλουμε· ή της τέχνης του μυθιστορήματος, αν συμφωνήσουμε να θεωρούμε απλώς το διήγημα ως το μικρό σχήμα του μυθιστορήματος).
Aπό τον πρόλογο του Mίλαν Kούντερα
Ο Λάκης Προγκίδης γεννήθηκε στο Βόλο το 1947. Σπούδασε στο Πολυτεχνείο της Θεσσαλονίκης. Εργάσθηκε για μερικά χρόνια ως πολιτικός μηχανικός. Από το 1980 ζει στο Παρίσι. Μετά από έναν νέο κύκλο πανεπιστημιακών σπουδών, στο χώρο της λογοτεχνίας αυτή τη φορά, υποστηρίζει το 1994 τη διδακτορική του διατριβή, με θέμα τον Παπαδιαμάντη και το μυθιστόρημα. Έχουν εκδοθεί στα γαλλικά τρία βιβλία του "Un ecrivain malgre la critique", "La conquete du roman. De Papadiamantis a Boccace", "De l'autre cote du brouillard". Άρθρα του για το μυθιστόρημα έχουν δημοσιευτεί σε πολλά περιοδικά, γαλλικά και άλλα. Το 1993 ίδρυσε, και έκτοτε διευθύνει, το τριμηνιαίο λογοτεχνικό περιοδικό L'Atelier du Roman.
