Το μοντέλο της αυτοδιεύθυνσης δεν είναι πραγματοποιήσιμο μέσα στα στενά και ταξικά πλαίσια του κοινοβουλευτισμού. Το αστικο κομματικό σύστημα σηματοδοτεί μια μεγάλη πρόοδο εν συγκρίσει με το φεουδαρχικό δεσποτισμό, το φασισμό και τον ολοκληρωτισμό εν γένει, δεν είναι όμως το σύστημα που μπορεί να εγγυηθεί την έλευση και τη δημιουργία της αυτοδιεύθυυνσης.
Να είσαι ελεύθερος δε σημαίνει να καταθέτεις κάθε τέσσερα χρόνια ένα ψηφοδέλτιο στις κάλπες ούτε να ακούς παθητικά κατά τη διάρκεια αυτής της μακράς περιόδου τους λόγους των πολιτικών που βρίσκονται εκ περιτροπής μέσα ή έξω από τη Βουλή. Να είσαι ελεύθερος σημαίνει να έχεις τη δυνατότητα να παρεμβαίνεις με τρόπο μόνιμο και κανονιστικό στις αποφάσεις της κοινότητας στην οποία ζεις. Αυτό σημαίνει να ζεις ελεύθερος, αυτό σημαίνει αυτοδιεύθυνση.
