Η Έρση συναντούσε τον εραστή της σ' ένα μικρό ξενοδοχείο λίγο έξω από την πόλη. Κι ήταν ένας καλοφτιαγμένος εντυπωσιακός άντρας: αδρά χαρακτηριστικά, γοητευτικό χαμόγελο ψηλός, γεροδεμένος, με βαρύ κορμί και δυνατά χέρια πληθωρικός· δέρμα σκούρο μελαμψό, στρογγυλά κατάμαυρα μάτια ζωηρά και παιχνιδιάρικα. Πολλά κυματιστά μαλλιά, μαύρα, απεριποίητα και μοναδικά. Χαριτωμένος και λογάς. Σαράντα χρονών μα έδειχνε νεώτερος. Γραφίστας, έφταχνε διαφημιστικές ταμπέλες, καλλιτεχνικά γράμματα σε μαγαζιά. Δούλευε με χρώματα και μπογιές. Υπόγραφε ζωγράφος...
Τα γλυκόλογα, οι παντοτινοί όρκοι αγάπης, οι εκρήξεις του αβάσταχτου πόθου του την άφηναν αδιάφορη. Εκείνη δεν αισθανόταν κανένα ξεχωριστό αίσθημα γι' αυτόν, καμιά ψυχική επαφή, απλώς χαιρόταν τον ιδιότροπο, ασυνήθιστο έρωτα που της έκανε και έφευγε βιαστικά...
Η Ελένη Λυγιανή γεννήθηκε στο καταπράσινο παραλιακό χωριό της Κορινθίας, τη Λυγιά. Σ' αυτό το μαγευτικό περιβάλλον που μεγάλωσε, καλλιεργήθηκε και ξεχώρισε η αγάπη της για τη φύση και τους απλοϊκούς ανθρώπους. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές της φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1961 με το πεζό λυρικό Άνοιξη στον Κορινθιακό που δημοσιεύτηκε σε τοπική εφημερίδα. Το 1967 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα "Οι καλαμιές της Πρέννας", όπου ζωντανεύει τα βιώματα της εφηβείας. Τα πρώτα νεανικά σκιρτήματα του έρωτα δίνονται με χάρη, ένταση και παλμό. Το 1969 παρουσίασε τα πρώτα διηγήματά της "Όμορφες στιγμές". Τα ταξιδιωτικά της "Ταξιδεύοντας στην Ανατολή" (1974), στη "Νότια Αφρική" (1976), στην "Κίνα" (1992), έχουν ιδιομορφία και προσωπικό τρόπο στην αφήγηση. Το 1979 εξέδωσε τα διηγήματα "Η κυρία Ντρα".
