Κατά τη διάρκεια του πολέμου, μέσα σ' ένα σπήλαιο όπου έχει βρει καταφύγιο, ο Μανάσε μυείται, από έναν ετοιμοθάνατο στρατιώτη, στην ομορφιά και στα μυστικά που κρύβουν οι πέτρες. Με την επιστροφή του ως πολίτης πια, ο Μανάσε κυριεύεται από το πάθος για την ορυκτολογία και μεταδίδει στον πρωτότοκο γιο του τον ενθουσιασμό του συλλέκτη. Μια μέρα, όμως, το πτώμα του μικρού αγοριού βρίσκεται φρικτά κατακρεουργημένο στη σπηλιά όπου είχε βρεθεί για να συλλέξει δείγματα. Το ειδεχθές αυτό έγκλημα φαίνεται να ξαναζωντανεύει τους πιο σκοτεινούς εφιάλτες του Μανάσε: οπτασίες στρατιωτών που ψυχορραγούν μέσα σε μια σπηλιά και ενός λοχαγού που διατάζει να τους αποτελειώσουν με την ξιφολόγχη.
Χρόνια αργότερα, ο μικρότερος γιος του Μανάσε κατηγορεί τον πατέρα του για το έγκλημα που έμεινε ατιμώρητο...
Μέσα σ' έναν τρομαχτικό στροβιλισμό της διαίσθησης, της αναπόλησης και της διαρκούς εισβολής του παρελθόντος στο παρόν, ο Hikaru Okuizumi υφαίνει μια διήγηση με τα νήματα μιας αμείλικτης αγωνίας, ενώ ταυτόχρονα ξετυλίγει το κουβάρι ενός στοχασμού πάνω στο θάνατο και στις πιο μυστηριώδεις μεταμορφώσεις της ύλης.
Ο Hikaru Okuizumi γεννήθηκε το 1956 στην επαρχία Yamagata, στο βόρειο τμήμα της Ιαπωνίας. Ενώ ήταν στο Λύκειο στη Σαϊτάμα, έπαιζε φλάουτο σε μπάντα πνευστών και αποτελούσε ένα είδος θρύλου για τους οπαδούς του.
Αποφοίτησε από το International Christian University το 1980 όπου σπούδασε κοινωνική και οικονομική ιστορία του Ισραήλ.
Το πρώτο του μυθιστόρημα "Chi no tori ten no gyogun" ("Ψάρια στον παράδεισο") εμφανίστηκε στο τεύχος Ιανουαρίου 1986 του λογοτεχνικού περιοδικού "Subaru", γεγονός που τον οδήγησε στην απόφαση να γίνει μυθιστοριογράφος αντί για ακαδημαϊκός. Για το "Novarisu no in 'yo" ("Citation from Novalis") έλαβε το βραβείο Noma Literature. Το 1993 βραβεύεται με το φημισμένο βραβείο Akutagawa για την "Κραυγή της πέτρας" ("Ishi no paireki"). Το βιβλίο μεταφράστηκε σε πολλές χώρες λαμβάνοντας εγκωμιαστικές κριτικές. Το 1998 γράφει το "Wagahai wa Neko dearu' Satsujin-jiken" ("A murder case of "I am a Cat""), μια παρωδία του κλασικού "I am a cat" του Soseki Natsume.
Το 1998 εκδίδεται το "Gurando misuteri" ("Grand mystery") στο οποίο ο Okuizumi χρησιμοποιώντας στοιχεία όπως το μυστήριο, το ρομάντζο, τον πόλεμο και την πολιτική, καταπιάνεται με τη σύγχρονη ιαπωνική κοινωνία και βαθύτατα ζητήματα όπως αυτό της ανθρώπινης ύπαρξης.
Το 2001 εκδίδεται το "Chorui gakusha no fantajia" ("Φαντασία ενός ορνιθολόγου") που αποτελεί μια από τις καλύτερες δουλειές του που προσφέρει στον αναγνώστη την ύψιστη χαρά της ανάγνωσης. Ήταν υποψήφιος για τη θέση του Διευθυντή στην Ιαπωνική Ένωση Συγγραφέων και έγινε μέλος της κριτικής επιτροπής για το Βραβείο Akutagawa και άλλων λογοτεχνικών βραβείων.
Ασχολείται με τη μουσική παίζοντας φλάουτο, κήμπορντς ή κάνοντας φωνητικά. Όταν γράφει του αρέσει να ακούει κλασική μουσική και ειδικότερα Σούμαν.
Μη Διαθέσιμο
