"Ο σκοπός της παρούσας έρευνας είναι διττός και αφορά α) στη χαρτογράφηση της λογοτεχνικής παραγωγής στο διαδίκτυο και β) στην αξιοποίηση της εν λόγω παραγωγής στην εκπαίδευση. Η έρευνα έχει πραγματοποιηθεί με χρήση της εθνογραφικής μεθόδου και ειδικότερα μέσω της παρατήρησης του παγκόσμιου ιστού. Η παρατήρηση του κυβερνοχώρου κατατείνει α) στη συγκρότηση μιας βάσης δεδομένων ποσοτικού χαρακτήρα στην οποία και εγγράφονται διευθύνσεις του διαδικτύου που αφορούν ψηφιακές πλατφόρμες, βιβλιοθήκες, καταθετήρια αλλά και διευθύνσεις στις οποίες δημοσιεύονται πρωτότυπα λογοτεχνικά κείμενα όλων των ειδών, κριτικές για λογοτεχνικά έργα, ψηφιακά και ψηφιοποιημένα βιβλία και περιοδικά αναφορικά με τη λογοτεχνία και την παιδική λογοτεχνία, και β) στην ταξινόμηση και κατηγοριοποίηση των συνδέσμων. Ειδικότερα, με την ταξινόμηση επιχειρείται περιγραφή του πλουραλισμού και της πολυφωνίας του διαδικτύου αναφορικά με τη λογοτεχνία και τη διδασκαλία της αλλά και ερμηνεία του υλικού υπό το θεωρητικό πρίσμα των Πολιτισμικών Σπουδών, της Κριτικής Παιδαγωγικής και του Κοινωνικού Εποικοδισμού. Η χαρτογράφηση της λογοτεχνικής παραγωγής στο διαδίκτυο ενέχει μια σημαντική εκπαιδευτική διάσταση, καθώς συνδέει την κοινωνία και την κουλτούρα που παράγεται και εγγράφεται σ’ αυτήν με το σχολείο. Ειδικότερα: α) Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να αντλήσουν πολύτιμα στοιχεία που αφορούν στη λογοτεχνία που βρίσκεται σε εξέλιξη. β) Κάποια από τα περιοδικά και τα ιστολόγια που απευθύνονται σε παιδιά κυρίως του Δημοτικού σχολείου προσπαθούν να γεφυρώσουν τη σχολική γνώση με τον ελεύθερο χρόνο των μαθητών και των μαθητριών. γ) Εάν συνυπολογίσουμε και το γεγονός ότι τα παιδιά και κυρίως οι έφηβοι είναι οι πιο δεινοί χρήστες του διαδικτύου και των νέων τεχνολογιών τότε φέρνουμε πιο κοντά τους μαθητές στην ανάγνωση, δεδομένου ότι τη συνδέουμε με ένα μέσο που αγαπούν. Η προαναφερθείσα μάλιστα σύνδεση δεν έχει χαρακτήρα κατά κύριο λόγο διδακτικό αλλά πρώτιστα πολιτισμικό, ο οποίος αποσκοπεί στην κριτική αντιμετώπιση του πολιτισμού αλλά και των ίδιων των μέσων και των μορφών αναπαράστασης της πληροφορίας και της γνώσης. δ) Ο εκπαιδευτικός μπορεί να αξιοποιήσει ακόμη και τη λογοτεχνία της μαζικής παραγωγής με απώτερο σκοπό να δημιουργήσει κριτήρια ανάγνωσης, αναγνώρισης και επιλογής για ανάγνωση της καλής λογοτεχνίας που ωστόσο δεν είναι μέρος ακόμη του λογοτεχνικού κανόνα, φέρνοντας σε επαφή τους μαθητές με τη βιωμένη κουλτούρα και συνδέοντας το σχολείο με το πολιτισμικό παρόν τους".
Η Σωτηρία Καλασαρίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1977. Σπούδασε Φιλοσοφία και Παιδαγωγική στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και οι μεταπτυχιακές της σπουδές αφορούν στο γνωστικό αντικείμενο της Σχολικής Παιδαγωγικής με έμφαση στην Ιστορική Παιδαγωγική. Το 2011 αναγορεύτηκε διδάκτορας του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. Η διδακτορική διατριβή της εντάσσεται στον κλάδο της Διδακτικής της Λογοτεχνίας και φέρει τον τίτλο Η διδασκαλία της ποίησης στο Γυμνάσιο: η ανταπόκριση των μαθητών και η ανάδυση της υποκειμενικότητάς τους. Μελετήματα και άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε πολλά επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων. Έχει διδάξει στο Τμήμα Βιβλιοθηκονομίας του Α.Τ.Ε.Ι.Θ και έχει συνεργαστεί με το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. Κριτικά κείμενά της έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό Ο Αναγνώστης.
