Το βιβλίο αποτελεί ένα πρωτότυπο ανθολόγιο τριακοσίων περίπου κειμένων, που προέρχονται από περισσότερους από 200 λογοτέχνες, Έλληνες και ξένους: αποσπάσματα από μυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα, ποιήματα και θεατρικά έργα που έχουν σχέση με τη Χημεία επιλέχτηκαν ώστε να προσφέρουν όχι μόνο ενδιαφέρουσες πληροφορίες σχετικά με αυτή την επιστήμη αλλά και γνήσια λογοτεχνική απόλαυση. Το σύνολο μοιάζει με ένα μωσαϊκό αποτελούμενο από ποικιλόμορφες, πολύχρωμες λογοτεχνικές ψηφίδες, συναρμοσμένες με την κατάλληλη χημική "κόλλα", ώστε αφενός να διασφαλίζεται η συνοχή των κειμένων και να αναδεικνύεται η ομορφιά τους, και αφετέρου να παρέχονται κρίσιμες διευκρινίσεις επιστημονικής φύσεως.
Στους ανθολογούμενους περιλαμβάνονται κλασικοί όπως οι Γκέτε, Μπαλζάκ, Βερν, Ζολά, Μπόρχες, Πόε, Ντίκενς, Λόντον, Φλομπέρ, Μούζιλ, και σύγχρονοι όπως οι Μπέλοου, Απντάικ, Ουελεμπέκ, Κούντερα, Ζίσκιντ, Στόπαρντ, Φράνζεν, Κοέλιο. Από τους Έλληνες ξεχωρίζουν οι Παλαμάς, Ροΐδης, Παπαδιαμάντης, Καζαντζάκης, Σουρής, Ρώμας και Αθανασιάδης.
Ο Αναστάσιος Βάρβογλης διατέλεσε καθηγητής Οργανικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Πλέον, αντικείμενό του αποτελεί η συγγραφή ιστορικών και εκπαιδευτικών βιβλίων Χημείας, ενώ παράλληλα συνεχίζει να δραστηριοποιείται στο χώρο της εκλαΐκευσής της, έχοντας ήδη έξι βιβλία αυτού του είδους στο ενεργητικό του. Επίσης είναι τακτικός συνεργάτης της ελληνικής έκδοσης του περιοδικού Scientific American.
