Το κείμενο που παρουσιάζουμε είναι το Ε΄ κεφάλαιο από το βιβλίο "Sociologie de Marx" (1966) και το επιλέξαμε όχι μόνο για την αυτοτέλειά του άλλα κυρίως για τη σπουδαιότητα του αντικειμένου του, το οποίο ο Λεφέβρ πραγματεύεται εξαντλητικά. Αποτελεί μια πιστή, περιεκτική και ζωντανή έκθεση των περί κράτους ιδεών του Μαρξ και, ως εκ τούτου, μιαν επαρκή εισαγωγή στη βαθύτερη μελέτη της πολιτικής του φιλοσοφίας. [...]
Η αναδρομή στις ρίζες της μαρξικής θεωρίας ενοποιεί τη σύγχρονη κριτική της έννοιας του κράτους που είχε διασπαστεί από το ιστορικό γεγονός της ύπαρξης "σοσιαλιστικών" κρατών. Μια σημερινή μαρξική κριτική του κράτους δεν μπορεί παρά να θεμελιώνεται στην κριτική της "ειδικής γνώσης" και συνεπώς στην κριτική της γραφειοκρατίας: "Ποιά είναι λοιπόν η πραγματική αρχή της καλούμενης "γνώσης" ή "ειδημοσύνης"; Η αυθεντία. Η λατρεία της εξουσίας συνιστά την κατ' εξοχήν γραφειοκρατική νοοτροπία, αντιφάσκοντας απ' αυτή την άποψη προς κάθε σύστημα γνώσης". [...]
(από το σημείωμα του μεταφραστή)
Ο φιλόσοφος και κοινωνιολόγος Henri Lefebvre (1901-1991), γεννήθηκε στο Hagetmau, στην περιοχή Landes της Νότιας Γαλλίας. Σπούδασε φιλοσοφία στη Σορβόννη, από όπου αποφοίτησε το 1920. Μεταξύ 1930-1940 δίδαξε φιλοσοφία. Το 1940 προσχώρησε στην Αντίσταση, και για ένα διάστημα, μεταξύ 1944-49, διηύθυνε τον ραδιοφωνικό σταθμό Radiodiffusion Francaise, με έδρα την Τουλούζη. Έζησε από κοντά όλα τα πρωτοποριακά κινήματα του 20ου αιώνα, αρχίζοντας από το σουρεαλισμό. Γύρω στο 1928 γοητεύτηκε από το μαρξισμό και προσχώρησε στο Κ.Κ.Γ. Η κριτική του στην κοινωνιολογία της καθημερινής ζωής, στα βιβλία του τέλους της δεκαετίας του '50, άσκησε καθοριστική επίδραση στη δημιουργία του κινήματος των Καταστασιακών (Internationale Situationniste). Το 1958 διαγράφεται από το κομμουνιστικό κόμμα, χωρίς ωστόσο να απαρνηθεί το μαρξισμό, τον οποίο, αντίθετα, προσπαθεί να αποκαταστήσει και να ζωογονήσει μέσα από τη συντακτική επιτροπή του περιοδικού "Arguments" και άλλες παρεμβάσεις. Το 1961 εκλέγεται καθηγητής φιλοσοφίας στο Στρασβούργο και το 1965 στο Παρίσι (Ναντέρ). Έγραψε πολλά έργα που αναφέρονται στη σύγχρονη κοινωνία ("Σημερινά προβλήματα του μαρξισμού", 1958· ελλ. έκδ. "Γράμματα", 1979· "Κριτική της καθημερινής ζωής", 1958-1961· "Η γλώσσα και η κοινωνία", 1966· "Το δικαίωμα στην πόλη", 1968-1973· ελλ. έκδ. "Παπαζήσης", 1977, "Κουκκίδα", 2007· "Η καθημερινή ζωή στο σύγχρονο κόσμο", 1969· ελλ. έκδ. "Ράππας", 1970· "Πέρα από το στρουκτουραλισμό", 1971· "Η παραγωγή του χώρου", 1974· "Μαρξισμός και πόλη" ελλ. έκδ. "Οδυσσέας", 1976, 1983· "Χέγκελ - Μαρξ - Νίτσε, ή, Το βασίλειο των σκιών", 1975· ελλ. έκδ. "Ράππας", 1976· "Η κοινωνιολογία του Μαρξ"· ελλ. έκδ. "Gutenberg", 1983, κ.ά.)
