Η μέγκενη


Συγγραφέας : Debray, Regis, 1940-
Μεταφραστής : Τσερεζόλε, Ελένη Ε.
Εκδότης : Εκδόσεις Καστανιώτη
Έτος έκδοσης : 2001
ISBN : 978-960-03-2969-8
Σελίδες : 219
Σχήμα : 20x13
Κατηγορίες : Δημοσιογραφία Πολιτική - Λόγοι, δοκίμια, διαλέξεις
Σειρά : Τοποθετήσεις

12.78 € 9.46 €




Όταν το 1999 ο Ρεζίς Ντεμπρέ έστειλε μια ανοιχτή επιστολή στο Γάλλο πρόεδρο Σιράκ διαμαρτυρόμενος για τους βομβαρδισμούς στη Σερβία και στο Κοσσυφοπέδιο, αντί για τον επιδιωκόμενο διάλογο, ο Ντεμπρέ συνάντησε την κάθετη απόρριψη από τους συναδέλφους του, διανοούμενους και δημοσιογράφους. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, η "υπόθεση Κοσσυφοπέδιο" μετατράπηκε σε "υπόθεση Ντεμπρέ". Η μέγκενη είναι, κατά κάποιον τρόπο, η απάντηση του Ντεμπρέ στους επικριτές του. Στο βιβλίο του αυτό ο συγγραφέας δεν αναφέρεται μόνο στο Κοσσυφοπέδιο και στη νατοϊκή "ανθρωπιστική" παρέμβαση, αλλά προχωρεί και σε μια ανάλυση της σύγχρονης δημοσιογραφίας, η οποία, κατά τον Ντεμπρέ, θυμίζει όλο και περισσότερο "μια θρησκεία με τους ιερείς της, τα σύνορά της, τους άπιστους και τους αιρετικούς της". Ένα βιβλίο αιχμηρό, προκλητικό και αέναα επίκαιρο.

Ο Ρεζίς Ντεμπρέ (γενν. 1940), σύντροφος εν όπλοις του Τσε Γκεβάρα -καταδικάστηκε το 1967, από στρατοδικείο της Βολιβίας, σε τριάντα χρόνια κάθειρξη και εξέτισε ένα μέρος της ποινής στις φυλακές της-, φίλος του Σαλβαδόρ Αλλιέντε, σύμβουλος του Φρανσουά Μιττεράν, είναι σήμερα πρωτίστως ένας εξαιρετικά δραστήριος διανοούμενος και πολυγράφος συγγραφέας. Το θεωρητικό ενδιαφέρον του συγκεντρώνει τα τελευταία χρόνια η μελέτη των συμβολικών μέσων μετάδοσης και πληροφόρησης (mediologie) και το θρησκευτικό φαινόμενο. Τα σχετικά με τη θρησκεία βιβλία του είναι, εκτός από το "Η διδασκαλία της θρησκείας σε ουδετερόθρησκο σχολείο" τα εξής: "Critique de la raison politique ou l'inconscient religieux" (Gallimard 1981), "Vie et mort de l' image" (Gallimard 1992), "Croire, voir, faire" (Odile Jacob 1997), "Dieu, un itineraire" (Odile Jacob 2001), "Le feu sacre. Fonction du religieux" (Fayard 2003), "Ce que nous voile le voile. La republique et le sacre" (Gallimard 2004).






e-mail Facebook Twitter