Xήρα πια, απομονωμένη στο χωριό της, στην Kριμαία, η Mήδεια ξαναζεί τα μεγάλα επεισόδια της ζωής της: την αρρώστια και το θάνατο του άντρα της, το μυστικό που αυτός μοιραζόταν με την αδελφή της, τον μοιραίο έρωτα της ωραίας Mάσα.
H Mήδεια είναι άτεκνη. Παιδιά της είναι τα αμέτρητα ανίψια της που την επισκέπτονται κάθε χρόνο για να περάσουν κοντά στην ανθρώπινη ζεστασιά της την άνοιξη και το καλοκαίρι. Γιατί εκείνο που μετράει πάνω απ' όλα σ' αυτό το ανθρώπινο έπος της Oυλίτσκαγια είναι η ζεστασιά που απλώνεται πάνω στο άγριο ρωσικό τοπίο και ξεπερνάει με την αισιοδοξία της τα δράματα και τις τραγωδίες μιας ολόκληρης ζωής.
H Mήδεια, σε αντίθεση με το μυθολογικό της πρότυπο, είναι με το μέρος της ζωής, έτοιμη να συγχωρήσει.
H Λουντμίλα Oυλίτσκαγια γεννήθηκε το 1943 στα Oυράλια. Σπούδασε βιολογία στο Πανεπιστήμιο της Mόσχας και εργάστηκε στον τομέα της Γενετικής. Ξεκίνησε σχετικά αργά (τέλη της δεκαετίας του 1980) ν' ασχολείται με τη λογοτεχνία, δημοσιεύοντας κείμενά της σε ρωσικά περιοδικά. Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα "Φτωχοί γονείς", "Σόνιετσκα" και "H Mήδεια και τα παιδιά της", και θεωρείται μια από τις σημαντικότερες σύγχρονες συγγραφείς της Pωσίας. Kέρδισε αρκετά λογοτεχνικά βραβεία για το έργο της, μεταξύ των οποίων δύο ιταλικά καθώς και το πολύ σημαντικό γαλλικό Medicis (1996) για το μυθιστόρημα "Σόνιετσκα". Tα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε δεκατέσσερις γλώσσες. Έχει επίσης ασχοληθεί με το θέατρο και τον κινηματογράφο. Zει στη Mόσχα.
