Οι άνθρωποι ζουν σε ένα υπόγειο σύστημα ανώτερης τεχνητής νοημοσύνης, τη Μηχανή. Συμβιώνουν αρμονικά μαζί της, διάγουν έναν αυτοματοποιημένο και προσομοιωμένο βίο και αντλούν όλα τα νοήματα από αυτήν. Οι προηγούμενοι πολιτισμοί έχουν, κατά τα φαινόμενα, εκλείψει. Μοναδικός πολιτισμός, μοναδική θρησκεία, μοναδική αλήθεια είναι πλέον η Μηχανή και όσα εμπεριέχει το Βιβλίο της. Οι κάτοικοι της Μηχανής έχουν εξασφαλισμένα τα πάντα: είναι άτρωτοι από τους εξωτερικούς κινδύνους, τους παρέχεται σχεδόν ό,τι επιθυμούν, ζουν σε μια αταξική κοινωνία όντας ίσοι, δεν πονούν και, όταν πονέσουν, ζητούν και συνήθως τους χαρίζεται η ευθανασία.
Ο Edward Morgan Forster θεωρείται ένας από τους μεγάλους σύγχρονους βρετανούς συγγραφείς. Γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1879 και αποφοίτησε από το Κινγκς Κόλλετζ του Καίμπριτζ το 1897. Εκτός από τα πέντε ονομαστά μυθιστορήματά του ανάμεσα στα οποία το "Χάουαρτνς Έντ" (1910), ο Φόρστερ εξέδωσε άλλα 19 έργα: δύο βιογραφίες, δύο βιβλία από τις εμπειρίες του στην Αλεξάνδρεια, στον 1ο Παγκόσμιο πόλεμο, ένα σενάριο και το λιμπρέττο της όπερας Μπίλυ Μπαντ. Δύο μυθιστορήματά του είναι εμπνευσμένα από την Ιταλία "Εκεί που οι άγγελοι φοβούνται να πατήσουν" (1905) και "Δωμάτιο με θέα" (1908). Το "Πέρασμα στην Ινδία" (1924) πούλησε ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Οι δύο συλλογές διηγημάτων του έχουν για τίτλο "Ουράνια συλλογή" (1911) και "Αιώνια στιγμή" (1928). Στις μελέτες του ανήκουν: "Απόψεις για το μυθιστόρημα" (1927), "Η συγκομιδή του Άμπινγκερ" (1936) και "Δύο ζήτω για τη δημοκρατία" (1951). Πέθανε τον Ιούνιο του 1970.
