Φθινόπωρο 2008.
Μια μυστηριώδης πυκνή ομίχλη σκεπάζει σχεδόν καθημερινά την ελληνική πρωτεύουσα. Σ’ αυτή τη γιγαντιαία βρόμικη Πόλη η μοίρα θα πλέξει στον αιώνιο ιστό της μια χούφτα από τις μοναχικές ψυχές που κατοικούν μέσα της.
Τη Δέσποινα, μια νεαρή κοπέλα που προσπαθεί να αντιμετωπίσει το χάθηκε, τον εφιάλτη που τη βασανίζει. Τον Αμίρ, ένα δύστυχο λαθρομετανάστη που περιφέρεται στην εθνική οδό στοιχειωμένος από την ιδέα της εκδίκησης.
Τον Τσίκη, έναν διεφθαρμένο υπαστυνόμο που αγωνίζεται να επιπλεύσει στο βόθρο που ο ίδιος τροφοδοτεί κάθε μέρα.
Κι ακόμα τον Πετράρχη, ένα μισότρελο δολοφόνο που περνά τις νύχτες του μαζί με την ερωτική Μιράντα, οδηγώντας στα όρια μια κατάμαυρη Μάστανγκ του ’68.
Η μοναξιά τούς πνίγει σαν μυθικό τέρας που ξεπηδά από τη νοσηρή Μητρόπολη, από την ποταπή Πόλη που κυριεύει τα πάντα.
Ένα μοντέρνο, πολυφωνικό μυθιστόρημα, ένα ατμοσφαιρικό αστικό νουάρ, γκρίζο και σκληρό σαν την άσφαλτο, σαν όνειρο που μένει, σαν εφιάλτης που γοητεύει...
Μια κραυγή εναντίον της αποξένωσης της μεγαλούπολης, εναντίον της μοναξιάς.
Ο Δημήτρης Μαμαλούκας γεννήθηκε το 1968 στην Αθήνα, όπου και κατοικεί. Είναι πτυχιούχος φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Lecce, Ιταλία. Το 1999 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Απόπειρα" το μυθιστόρημά του "Όσο υπάρχει αλκοόλ υπάρχει ελπίδα". Το βιβλίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με τίτλο "Όσο υπάρχει αλκοόλ...". Τα επόμενα βιβλία του είναι: "Ο μεγάλος θάνατος του Βοτανικού", Καστανιώτης, 2003, "Η απαγωγή του εκδότη", Καστανιώτης, 2005, "Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα", Καστανιώτης, 2007 -που ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών Ε.KE.BI. 2007, "Η μοναξιά της ασφάλτου", Λιβάνης, 2008, και "Κοπέλα που σε λένε Φίνι", Λιβάνης, 2009. Συμμετείχε στις ανθολογίες διηγημάτων "Ελληνικά εγκλήματα", "Υπόγειες ιστορίες", "Το τελευταίο ταξίδι" - έντεκα νουάρ ιστορίες κ.ά. Ασχολείται με τη μετάφραση και γράφει κριτική λογοτεχνίας στην "Κυριακάτικη Αυγή" και στο περιοδικό "Διαβάζω".
Μη Διαθέσιμο
