Σας ενοχλούν οι τύποι 'από ανέκαθεν', 'ο ψήφος', 'το κουμπιούτερ'; Τι θα λέγατε όμως αν μαθαίνατε ότι υπήρχε 'εξ ουρανόθεν' στον Όμηρο, ότι οι λέξεις 'βουνό' και 'βράχος' γεννήθηκαν ως 'βουνός' στην αρχαία ελληνική και 'το βράχος' στην ελληνιστική κοινή, και ότι η 'νεράιδα' προέρχεται ετυμολογικά από τη 'Νηρηίδα' με παρετυμολογία;
Το παρόν βιβλίο επικεντρώνεται σε μια βασική κατηγορία γλωσσικής αλλαγής στην ελληνική γλώσσα, στη μορφολογική αλλαγή (και κατ’ επέκταση στη λεξιλογική αλλαγή), με στόχο να αποτυπώσει με τρόπο συνοπτικό το τι, το πώς και το γιατί των μεταβολών. Συγκεκριμένα, επιχειρεί με βάση σύγχρονες θεωρίες να ταξινομήσει τα φαινόμενα μορφολογικής μεταβολής με παραδείγματα από το σύνολο της ιστορίας της ελληνικής γλώσσας, να παρουσιάσει τους μηχανισμούς τροποποίησης και τη σχέση μεταξύ τους και να ερμηνεύσει τις αιτίες των αλλαγών. Η μελέτη του γοητευτικού κόσμου της διαχρονίας της ελληνικής γλώσσας συμβάλλει ώστε να απαντηθούν ερωτήματα όπως τα εξής:
- Πόσο "ίδια" είναι με μορφολογικά κριτήρια η αρχαία ελληνική, η ελληνιστική και η μεσαιωνική με τη νεοελληνική κοινή;
- Η γλώσσα αλλάζει στον χρόνο βάσει συγκεκριμένων και συστηματικών μηχανισμών και, αν ναι, πόσο διαφανείς είναι οι διαδικασίες αυτές και τι στόχο εξυπηρετούν;
Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε όσους ενδιαφέρονται για την ιστορία της ελληνικής γλώσσας. Ειδικά για τους προπτυχιακούς/μεταπτυχιακούς φοιτητές γλωσσολογίας μπορεί να αποτελέσει πολύτιμο εργαλείο και έναυσμα ερευνητικής εργασίας. Η ανάλυση συνοδεύεται από γλωσσάρι και ευρετήριο όρων, ευρετήριο τεμαχίων και παράρτημα σχημάτων.
Ο Ασημάκης Φλιάτουρας διδάσκει Ιστορική Γλωσσολογία με βάση το ΠΔ 407/1980 στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Ερευνά, δημοσιεύει και διδάσκει γύρω από θέματα σύγχρονικής και διαχρονικής μορφολογικής ανάλυσης, με έμφαση στο σχηματισμό τοπωνυμίων, στην ετυμολογία της ελληνικής, στη γραμματική των διαλέκτων και στις ελληνοβαλκανικές γλωσσικές σχέσεις.
