Μια νεαρή γυναίκα, μ’ ένα μωρό στα χέρια, τρέχει στους δρόμους του Τόκιο. Χωρίς να το έχει προσχεδιάσει ακριβώς, μόλις το άρπαξε απ’ τους γονείς και το σπίτι του. Από κείνη τη στιγμή και μετά η ζωή της Κιουάκο μετατρέπεται σε μια διαρκή απόδραση. Πανικόβλητη στην ιδέα της σύλληψης, αλλάζει ταυτότητες και καταφύγια με εντυπωσιακή ταχύτητα, έχοντας πάντα μαζί της την Ερίνα, κόρη του Τακεχίρο, πρώην προϊσταμένου της στο γραφείο, με τον οποίο είχε μια επίπονη ερωτική σχέση. Η Κιουάκο δίνει στη μικρή το όνομα Καόρου και κατευθύνεται δυτικά. Πρώτα στη Ναγκόγια, έπειτα σε μια θρησκευτική κοινότητα στη Νάρα κι από κει σ’ ένα νησί στην Εσωτερική Θάλασσα του Σέτο. Η συνενοχή που δημιουργείται ανάμεσά τους βαθαίνει όλο και περισσότερο. Η ανασφάλεια και ο φόβος δεν διαταράσσουν την αρμονία τους. Ένα μυθιστόρημα αμείωτης αγωνίας, με συναισθηματικές μεταπτώσεις και ψυχολογικές ανατροπές, όπου η ένταση διατηρείται με θαυμαστή αποτελεσματικότητα μέχρι το τέλος της αφήγησης. Η Μιτσούγιο Κάκουτα ανήκει στις δημοφιλέστερες και πιο εκρηκτικές συγγραφείς της νεότερης γενιάς στην Ιαπωνία.
Η Μιτσούγιο Κάκουτα γεννήθηκε στη Γιοκοχάμα το 1967. Για το πρώτο της μυθιστόρημα "Μια μακάρια ασχολία" έλαβε το Βραβείο Κάιεν για νέους λογοτέχνες το 1990. Η ποιότητα του έργου της προκάλεσε από νωρίς το ενδιαφέρον της κριτικής. Ήταν μάλιστα τρεις φορές υποψήφια για το Βραβείο Ακουταγκάουα. Το 2002 εξέδωσε δύο βιβλία, "Το ανέξοδο παλάτι" και "Ο κρεμαστός κήπος". Για το μυθιστόρημά της "Γυναίκα στην απέναντι όχθη" τιμήθηκε με το Bραβείο Ναόκι για το δεύτερο μισό του έτους 2004. Η επιτυχία της συνεχίστηκε με το μυθιστόρημα "Η όγδοη μέρα", για το οποίο της απονεμήθηκε το Βραβείο Τσούο Κόρον το 2007. Το βιβλίο αυτό ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο αντίτυπα και μεταφέρθηκε γρήγορα στη μικρή και στη μεγάλη οθόνη. Το 2012 απέσπασε δύο ακόμα διακρίσεις, το Βραβείο Σιμπάτα Ρενζαμπούρο για το μυθιστόρημα "Χάρτινο φεγγάρι" και το Βραβείο Ιζούμι Κιόκα για τη συλλογή διηγημάτων "Τα παιδιά από μακριά". Μεταφράζεται πρώτη φορά στα ελληνικά.
