Ο Αλεξέι Κωνσταντίνοβιτς Τολστόι (1817-1875) στα δυο του πρώιμα αυτά κομψοτεχνήματα αναπλάθει δημιουργικά ετερόκλητες περί βρικολάκων παραδόσεις, συνθέτοντας ένα σαγηνευτικό μωσαϊκό ποίησης και τρόμου - από τα σημαντικότερα δείγματα γοτθικής λογοτεχνίας.
Στην "Οικογένεια" -όσο κι αν η επιτηδευμένη κομψοέπεια του προκλητικού του πρωταγωνιστή, μαρκησίου ντ' Υρφέ, θυμίζει γαλλικά αριστοκρατικά σαλόνια- δεσπόζει το σλάβικο στοιχείο, διαποτίζοντας όλη την αφήγηση, ενώ στη "Συνάντηση" το κλίμα αντιστρέφεται και η ιστορία που αφηγείται η πνευματώδης δούκισσα ντε Γκραμόν προσεγγίζει περισσότερο τους τρόπους της Δύσης.
Με αξιοπρόσεκτη μαεστρία ο μόλις 22 ετών Τολστόι καταφέρνει να συγκεράσει το λυρισμό με τον τρόμο, το αριστοκρατικό πνεύμα της προεπαναστατικής Γαλλίας με τη λαϊκή φαντασία και τις ιστορίες για βρικόλακες, πλάθοντας απαράμιλλες σκηνές και πρόσωπα, που διατηρούν ακόμη τη γοητεία τους - άλλωστε, η Οικογένεια έχει μεταφερθεί (ουκ ολίγες φορές) και στον κινηματογράφο (με το συγκρότημα των Black Sabbath να θρυλείται πως πήρε τ' όνομά του απ' τον αγγλικό τίτλο της ταινίας του 1963...).
Την έκδοση συνοδεύει κατατοπιστικό επίμετρο με ευσύνοπτη βιογραφία κι εργογραφία του συγγραφέα Αλεξέι Κωνσταντίνοβιτς Τολστόι (γόνου της γνωστής αριστοκρατικής οικογένειας των Τολστόι, δεύτερου ξάδερφου του Λέοντος Τολστόι - και ο οποίος δεν θα πρέπει να συγχέεται με τον μεταγενέστερο Αλεξέι Νικολάγιεβιτς Τολστόι), καθώς και με πλήθος λαογραφικών και γλωσσολογικών στοιχείων που αφορούν την όλη περί βρικολάκων παράδοση.
Ο Αλεξέι Νικολάεβιτς Τολστόι γεννήθηκε στις 10.1.1883 στην πόλη Νικολάεφσκ. Το 1901 μπήκε στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο Πετρούπολης. Το 1907 τύπωσε τους πρώτους στίχους του. Το 1908 δημοσίευσε στο περιοδικό Νίβα το διήγημα "Ο παλιός πύργος". Τα καλύτερα έργα του -το ιστορικό μυθιστόρημα "Πέτρος ο 1ος", η τριλογία "Βασανιστικός δρόμος", οι νουβέλες "Το ψωμί", "Ιβάν ο Τρομερός"- ήταν μια πολύτιμη συνεισφορά στον εθνικό πολιτισμό και την τέχνη της σοσιαλιστικής εποχής.
Υπήρξε βουλευτής στο Ανώτατο Σοβιέτ της ΕΣΣΔ και ακαδημαϊκός. Τιμήθηκε με το παράσημο "Λένιν", την "Κόκκινη σημαία της δουλειάς" και το "Μετάλλιο τιμής". Τα έργα του βραβεύτηκαν τρεις φορές με βραβείο "Στάλιν".
Πέθανε στις 23.2.1945.
