Δε μιλούσε, μόνο ακούγαμε τους ίδιους ήχους στο ίδιο κρεβάτι κι είχαμε τυλιχτεί κι είχαμε γίνει ένα και δεν μπορεί να καταλάβαινα λάθος. Αποκλείεται. Ήταν μια απόλυτη αγκαλιά και μακάρι να γινόταν κάτι εκείνη τη στιγμή και να άλλαζε ο Κόσμος και να μην ξέραμε τίποτα και κανέναν έξω από την πόρτα του σπιτιού και να μη μας ξέρανε. Οι άνθρωποι τη στιγμή που πλησιάζουν στον έρωτα, τη μικρούλα εκείνη στιγμή που τείνουν προς τον έρωτα κανονικά οφείλουν να γίνονται αόρατοι. Μου φάνηκε πως αγαπούσα. Κι αυτά που σκεφτόταν τα ήξερα όλα, γιατί και τις σκέψεις τις ξένες μπορείς να τις σκέφτεσαι, αρκεί μονάχα να είσαι αγκαλιά και να σκέφτεσαι τον άλλο σαν να είναι μακριά ο άλλος. Ήδη. Να έχεις κάποιον αγκαλιά και να τον σκέφτεσαι σαν να λείπει. Ίσως αυτό ονομάζεται Έρωτας.
Ο Δημήτρης Ι. Τσεκούρας γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1967. Σπούδασε Φιλολογία-Γλωσσολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. Μελέτες του έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά και λογοτεχνικά περιοδικά ("Φιλόλογος", "Πόρφυρας", "Οδός Πανός", "Θέματα Λογοτεχνίας", "Μελέτες για την Ελληνική Γλώσσα" κ.ά.) για την έννοια του Ύφους στην Ποίηση, για το κίνημα του Υπερρεαλισμού, για τα έργα του Οδυσσέα Ελύτη "Μονόγραμμα", "Ελεγεία της Οξώπετρας" και "Δυτικά της Λύπης", για το "Μυθιστόρημα" του Γιώργου Χειμωνά, καθώς και για την εκπαιδευτική κατάσταση των Τσιγγάνων στην Ισπανία και την Ιταλία. Αρθρογραφεί περιστασιακά στη Βιβλιοθήκη της "Ελευθεροτυπίας" και στο περιοδικό "Massive" που εκδίδεται στα Γιάννενα. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με το θέατρο και τη συγγραφή στίχων. Ζει ανάμεσα στην Αθήνα και την Πάτμο.
Έργα του είναι:
-"Ο επισκέπτης" Οδός Πανός, 2000.
-"Sueno del mar" Οδός Πανός, 2001.
-"Τα πυροτεχνήματα" Οδός Πανός, 2003
-"Η ομορφιά σου", Ελληνικά Γράμματα, 2006
- "Το νερό γνωρίζει", Διάσελο, 2007
- "Κρακ", Διάσελο, 2008
- "Ο συν και ο πλην", Πολύχρωμος Πλανήτης, 2009
- "Η μπέμπα", Εξάρχεια, 2010
Μη Διαθέσιμο
