Η Ιζαμπέλ Αλιέντε και η μεγάλη αγάπη και νοσταλγία της για τη Χιλή, την πατρίδα της. Η αδιάκοπη παρουσία τού παρελθόντος, η αίσθηση της απούσας πατρίδας, ο πόνος για τη χαμένη ευτυχία, η συνείδηση της περιπλανώμενης και ξένης, όλα αυτά, συσσωρευμένα για χρόνια στην καρδιά της, η Ιζαμπέλ Αλιέντε τα αγκαλιάζει και μας τα προσφέρει με μαεστρία και χιούμορ.
Βιβλίο βαθιά ρεαλιστικό και συγκινητικό, η Ονειρεμένη πατρίδα μου της Ιζαμπέλ Αλιέντε εκφράζει την ανθρώπινη ψυχή μέσ’ από δυο ιστορίες, της πατρίδας της και τη δική της, που πλέκονται αξεδιάλυτα μεταξύ τους, όπως συμβαίνει μ' όλους τους ανθρώπους.
"Παρ' όλο που είμαι Χιλιανή, γεννήθηκα συμπτωματικά στη Λίμα. Είχα έναν πατέρα που εξαφανίστηκε χωρίς ν' αφήσει αναμνήσεις. Η μητέρα μου ήταν ο φάρος της ζωής μου· ίσως γι' αυτό μου είναι πιο εύκολο να γράφω για γυναίκες. Εκείνη μου έδωσε, σε μια ηλικία που τα άλλα κοριτσάκια παίζουν με τις κούκλες, ένα τετράδιο για να καταγράφω τη ζωή, σπέρνοντας έτσι το σπόρο που τριάντα χρόνια αργότερα θα με έκανε να εισβάλω στη λογοτεχνία". Η Ιζαμπέλ Αλιέντε -ανιψιά του προέδρου της Χιλής Σαλβαδόρ Αλιέντε, που σκοτώθηκε στο πραξικόπημα του 1973 - γεννήθηκε το 1942, παντρεύτηκε δυο φορές και απέκτησε δυο παιδιά και δυο προγόνους. Δούλεψε ασταμάτητα από τα δεκαεπτά της χρόνια, πρώτα σαν δημιοσιογράφος και έπειτα σαν συγγραφέας. Το 1982, όταν δημοσίευσε το πρώτο της μυθιστόρημα, "Το σπίτι των πνευμάτων", έγινε αμέσως ένα από τα κορυφαία ονόματα συγγραφέων στη γλώσσα του Θερβάντες. Ακολούθησαν, με την ίδια επιτυχία, άλλα έξι μυθιστορήματά της, "Του έρωτα και της σκιάς", "Εύα Λούνα", "Ιστορίες της Εύα Λούνα", "Το επουράνιο σχέδιο", "Κόρη της μοίρας" και "Φωτογραφία σε σέπια". Έγραψε επίσης τα βιβλία "Πάουλα", "Αφροδίτη", κ.ά. Τα έργα της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες, και στα ελληνικά κυκλοφορούν όλα από τις εκδόσεις "Ωκεανίδα".
Μη Διαθέσιμο
