Επιχειρείται σκιαγραφία της προϊστορίας των ανακαλύψεων των λιμναίων οικισμών που αποκαλύφθηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα στις κοιλάδες που δεσπόζουν στους πρόποδες των Άλπεων και στην περιοχή των λιμνών που δημιουργήθηκαν στην ευρύτερη περιοχή, μετά την τήξη των πάγων.
Οι λιμναίοι αυτοί οικισμοί της νεολιθικής εποχής και της εποχής του χαλκού έχουν διασώσει πολύτιμες μορφές λιμναίων πασσαλόπηκτων οικιών, αντίστοιχες των οποίων έχουν επισημανθεί σε αλβανικές περιοχές και στον μακεδονικό χώρο στην περιοχή της Καστοριάς (στο Δισπηλιό).
Γίνεται προσπάθεια διερεύνησης των μορφών και των κατασκευαστικών μεθόδων των νεολιθικών αυτών πασσαλόπηκτων κτισμάτων με βάση τα αρχαιολογικά δεδομένα των ανασκαφών και τα διασωζόμενα σύγχρονα παραδείγματα οικιών πρωτόγονων πολιτισμών.
Στο δεύτερο μέρος της μελέτης γίνεται προσπάθεια αναπαράστασης σε πρόπλασμα σε μεγάλη κλίμακα (1:20) μιας τέτοιας κατοικίας με αναγωγή στην αρχαία τεχνική.
Ο ομότιμος καθηγητής του Αρχιτεκτονικού Τμήματος της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ. Νικόλαος Μουτσόπουλος του Κωνσταντίνου, γεννήθηκε το 1927 στην Αθήνα. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο και μετεκπαιδεύτηκε στη Γαλλία. Διδακτορικό δίπλωμα έλαβε από την Αρχιτεκτονική Σχολή του Ε.Μ.Π. Είναι διπλωματούχος της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., όπου και δίδαξε κατ' ανάθεση το μάθημα της Χριστιανικής Αρχαιολογίας και Τέχνης. Το 1958 εκλέγεται τακτικός καθηγητής στην Έδρα της Αρχιτεκτονικής Μορφολογίας στο Αρχιτεκτονικό Τμήμα της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ. Έχει ασχοληθεί με τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή εκκλησιαστική αρχιτεκτονική και τη μελέτη της βυζαντινής και της παραδοσιακής κατοικίας και τέχνης. Έχει γράψει σχετικές μελέτες και έχει διοργανώσει και μετάσχει σε πολλά διεθνή και τοπικά επιστημονικά συνέδρια. Έχει διενεργήσει ανασκαφές σε διάφορα σημεία της Ελλάδας. Ασχολείται με τη μελέτη και την καταγραφή των οχυρών οικισμών και κάστρων του βορειοελλαδικού χώρου και με θέματα συγκριτικής μορφολογίας. Έχει εκπονήσει την αρχιτεκτονική μελέτη του Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών στην Ιερά Μονή Βλατάδων στη Θεσσαλονίκη και του καθολικού και του Συνοδικού του Ιερού Ησυχαστηρίου του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Σουρωτή. Διετέλεσε πρόεδρος σε διεθνή και εθνικά επιστημονικά συμβούλια. Έχει εργασθεί ως υπεύθυνος στην αναστήλωση του Παναγίου Τάφου. Είναι αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, της Academia Pontaniana της Νεαπόλεως και της Ακαδημίας Επιστημών της Βουλγαρίας, καθώς και επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Σόφιας.
