Σε ένα στοιχειωμένο μοναστήρι μια γυναίκα καλείται να λύσει ένα αίνιγμα τόσο μυστηριώδες και θανάσιμο, που έχει απλώσει ένα αδιαπέραστο σκοτεινό πέπλο φόβου σε όλο τον τόπο...
Στη Ρωσία των Ρομανόφ, διάσπαρτο σε μια απέραντη λίμνη του Βορρά, απλώνεται ένα αρχιπέλαγος μικρών νησιών, ένα μέρος παραδεισένιο, όπου συρρέουν προσκυνητές αναζητώντας τη γαλήνη. Όμως μια μέρα την ηρεμία αυτού του μαγευτικού τοπίου σκιάζει η επίσκεψη ενός μαύρου φαντάσματος, που θα σκορπίσει τον τρόμο. Όσοι επιδίωξαν να βρουν το μυστικό που κρύβεται πίσω από την τρομερή παρουσία θα εγκαταλείψουν ηττημένοι την προσπάθεια. Μόνη η Πελαγία θα καταφέρει αυτό που κανείς άλλος δεν μπόρεσε. Ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα που ξετυλίγεται με φόντο ένα ειδυλλιακό τοπίο. Με πλοκή που μαγνητίζει αλλά και χιούμορ, ο συγγραφέας κατορθώνει να κερδίσει τους αναγνώστες, κινούμενος στα όρια φαντασίας και πραγματικότητας, συναρπαστικού μυστηρίου αλλά και αιχμηρής σάτιρας.
Η Πελαγία, μια νεαρή μοναχή, αναλαμβάνει να λύσει το μυστήριο που έχει αναστατώσει ένα φημισμένο μοναστήρι της Ρωσίας. Ένα φάντασμα δολοφόνος, που εμφανίστηκε ξαφνικά, σκορπίζει τον τρόμο σε μοναχούς και προσκυνητές. Με μόνο όπλο το κοφτερό μυαλό της, η Πελαγία θα επιχειρήσει να λογαριαστεί με τον απρόσκλητο επισκέπτη. Στην προσπάθειά της αυτή, θα έρθει αντιμέτωπη με προκαταλήψεις, δεισιδαιμονίες και δοξασίες που καταργούν τη λογική.
Ο Μπόρις Ακούνιν, ψευδώνυμο του συγγραφέα Γκριγκόρι Τσκαρτισβίλι, γεννήθηκε το 1956 στη Γεωργία από πατέρα Γεωργιανό και Ρωσίδα μητέρα, αλλά μεγάλωσε στη Μόσχα όπου και σπούδασε ανατολικές γλώσσες.
Αν και το φιλολογικό του όνομα θυμίζει τον Ρώσο αναρχικό Μπακούνιν, αιώνιο αντίπαλο του Καρλ Μαρξ, όπως διασαφηνίζει ο ίδιος, είναι απλώς δάνειο της ιαπωνικής λέξης ακούνιν, που σημαίνει τον κακό, τον μοχθηρό, τον λωποδύτη.
Πριν από τον Φαντόριν, ο Ακούνιν ήταν περισσότερο γνωστός στη Ρωσία ως μεταφραστής διαφόρων Ιαπώνων συγγραφέων, ιδίως του Γιούκιο Μισίμα.
Εκτός από τα βιβλία του, που έχουν ως ήρωα τον Εράστ Πέτροβιτς Φαντόριν, και τα οποία καλύπτουν την περίοδο από το 1877 ως το 1917 , ο συγγραφέας άρχισε και μια δεύτερη σειρά, με ηρωίδα την Πελαγία, μια Ρωσίδα μοναχή, ανάλογη με τη μις Μαρπλ της Άγκαθα Κρίστι, ενώ εξέδωσε και το εκτενές δοκίμιο Ο συγγραφέας και η αυτοκτονία. Επιπλέον, ξεκίνησε τελευταία και μια άλλη, τρίτη σειρά έργων, στην οποία τον κύριο χαρακτήρα αποτελεί ο Νικολάι Φαντόριν, συγγενής του Εράστ Πέτροβιτς Φαντόριν. Τα βιβλία του, όπως επεσήμανε η κριτική, πρόσφεραν (από το 1998) στους Ρώσους μια σύνδεση με το χαμένο παρελθόν τους, που διακόπηκε βίαια από την Οκτωβριανή επανάσταση, χωρίς να εξιδανικεύουν καθόλου το τσαρικό καθεστώς, το οποίο περιγράφουν με εντιμότητα, δείχνοντας ότι ο συγγραφέας δε δίνει δεκάρα για την αυτοκρατορική οικογένεια και τους πάλαι ποτέ ευγενείς. Αντίθετα ό,τι κατορθώνει ο Φαντόριν, όπως και οι υπόλοιποι πρωταγωνιστικοί χαρακτήρες των έργων του, επιτυγχάνεται παρά την αντίδραση των αρχών. Τα έργα του Μπόρις Ακούνιν έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από είκοσι δύο γλώσσες.
Μη Διαθέσιμο
