Η περιπέτεια της φιλοσοφίας

Οι σοφοί καθηγητές μου στη Γερμανία σνομπάριζαν τον Durant ως εκλαϊκευτή. Όμως η εκλαΐκευσή του ήταν σωστή: βασιζόταν σε στέρεα γνώση (ο συγγραφέας ήταν διδάκτωρ φιλοσοφίας) και το μόνο που έκανε ήταν να παραλείπει μερικές σχολαστικές λεπτομέρειες και να φωτίζει τις κύριες ιδέες έτσι ώστε να δείχνουν πιο ζωντανές. Δεν απλοποιούσε ούτε παραμόρφωνε. Κι επειδή δεν είναι δυνατό να ζητάμε από κάθε άνθρωπο να γίνει συστηματικός φιλόσοφος, εδώ υπάρχουν σχεδόν όλα όσα θα κινητοποιούσαν τη σκέψη ενός μορφωμένου ανθρώπου. Έτσι θα έβλεπα εγώ αυτό το βιβλίο. Σαν μία μύηση που ανοίγει απέραντους ορίζοντες με τον πιο συναρπαστικό τρόπο. από το προλογικό σημείωμα του Νίκου Δήμου Αυτό το βιβλίο δεν είναι μια πλήρης ιστορία της φιλοσοφίας. Είναι μια προσπάθεια να εξανθρωπιστεί η γνώση με την επικέντρωση της θεωρητικής σκέψης γύρω από ορισμένες κυρίαρχες προσωπικότητες. Ορισμένες δευτερεύουσες μορφές παραλείφθηκαν ώστε εκείνες που επιλέχθηκαν να έχουν τον απαραίτητο χώρο να ζήσουν.
από τον πρόλογο του βιβλίου