[...] Στην επιμέλεια και τη μέριμνα του Νικολή Σταυρακάκη ή Αεροπόρου να διασώσει ολόκληρο το αρχείο της Ανταρτικής ομάδας Ανωγείων και στο μεράκι του γιου του Κωστή Σταυρακάκη, να εκδώσει ένα μέρος που αφορά την ενημέρωση του λαού στην Κατοχή, οφείλεται η ανά χείρας έκδοση. [...]
Τα φύλλα τόσον των δελτίων όσο και της εφημερίδας είναι βέβαια χειρόγραφα. Η άψογη εμφάνισή τους και ο καλλιγραφικός χαρακτήρας του συντάκτη προδίδουν άνθρωπο επιμελή, έναν γραμματιζούμενο που σε καιρούς χαλεπούς πήρε, όπως και πολλοί άλλοι, τα βουνά για να ενώσει τις δικές του δυνάμεις με τις δυνάμεις των ορεσιβίων και να προσφέρει στον αγώνα, εκτός την φυσική του ρώμη και την δύναμη της πένας του. [...]
Τα κείμενα που περιλαμβάνει η ανά χείρας έκδοση παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ακριβώς επειδή επιδέχονται πολλά επίπεδα ανάγνωσης. Μπορεί να διαβαστούν ως πληροφοριακά δελτία, αλλά μέσα από τις γραμμές τους ένας επιμελής ιστορικός ερευνητής μπορεί να αντλήσει πληθώρα στοιχείων. Για παράδειγμα την ταχύτητα με την οποία έφτασαν οι ειδήσεις στην Κρήτη, ή τους κινδύνους που διέτρεχαν οι κάτοικοι από το δίκτυο πληροφοριών των δοσιλόγων που είχε στη διάθεσή του ο κατακτητής.
Μια αξία διαχρονική, ανεπίδεκτη αμφισβητήσεων, ακριβώς επειδή είναι πρωτογενής, άμεση και σαφής.
Αριστέα Τ. Πλεύρη
Ηράκλειο Νοέμβριος 2008
Ο Νικόλαος Σταυρακάκης γεννήθηκε στ' Ανώγεια τον Δεκέμβριο του 1897. Φοίτησε μέχρι την πρώτη τάξη του σχολαρχείου. Στρατεύτηκε τον Αύγουστο του 1917 και κατατάχτηκε στο νεοσύστατο όπλο της Αεροπορίας -ήταν ο πρώτος ανωγειανός, εξ ου και το προσωνύμιο "αεροπόρος". Η πτώση των γερμανών αλεξιπτωτιστών τον Μάιο του 1941, τον βρήκε πρόεδρο της κοινότητας Ανωγείων και με την ιδιότητά του αυτή κλήθηκε από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Νομού Ρεθύμνης και ανέλαβε με επιτυχία την συγκρότηση τμήματος πολιτοφυλακής στην περιοχή Άνω Μυλποτάμου, με το οποίο πήρε μέρος στη μάχη της Κρήτης, στην περιοχή Λατζιμά Ρεθύμνου. Εκ των πρωτεργατών της αντίστασης, υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Αντάρτικης Ομάδας Ανωγείων και υπέγραψε το πρακτικό της 15ης Αυγούστου 1941, "περί ιδρύσεως Επιτροπής Εθνικής Απελευθερωτικής Δράσεως", της οποίας ήταν γραμματέας και αναπληρωτής αρχηγός.
Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην απαγωγή του Γερμανού στρατηγού Κράιπε το πρώτο κρίσιμο 48ωρο, κατά το οποίο είχε την ευθύνη της μεταφοράς του από το 33ο χιλιόμετρο της οδού Ηρακλείου-Ρεθύμνου, στο λημέρι της Αντάρτικης Ομάδας στον Ψηλορείτη.
Ήταν αρχηγός ομάδας 70 ανταρτών, επικεφαλής των οποίων εισήλθε στο Ρέθυμνο, μετά την αποχώρηση των Γερμανών και ανέλαβε στη συνέχεια την εμπέδωση της τάξης στην επαρχία Μυλοποτάμου, επιχείρηση την οποία περάτωσε αναίμακτα.
Πέθανε στο Ηράκλειο τον Αύγουστο του 1973.
