"Εγώ μιλώ ελληνικά επειδή οι Ελληνίδες ήταν πιο κεφάτες από τις άλλες, πιο εξωστρεφείς. Χάρη στους Έλληνες άκουγες γέλια παντού στους δρόμους, μπορούσες να πιεις και να τραγουδήσεις σ' όλες τις ταβέρνες. Αυτό το ελληνικό γέλιο, το τόσο μεταδοτικό, ήταν απλά η χαρά και η ζωντάνια της κοινής ζωής. Οι χωρικοί της Ανατολίας που μας έχουν πλημμυρίσει δεν γελούν και δεν γνωρίζουν την πόλη. Κάθε φορά που πηγαίνω στην Ασία, αναζητώ το διαβατήριο μου σαν να πηγαίνω στο εξωτερικό. Τελικά, αυτή η πόλη είναι μια κοινή γυναίκα που την έχουμε όλοι ερωτευθεί. Δεν είναι περιποιημένη, μυρίζει άσχημα, όταν υπάρχει νερό δεν υπάρχει ρεύμα, όταν υπάρχει ρεύμα δεν έχει τηλέφωνο, όμως την αγαπάμε."
Μετά την Αλεξάνδρεια, εκείνη την άλλη πρωτεύουσα της μνήμης, ο Ντανιέλ Ροντώ έρχεται στην Πόλη, σε τούτη τη μοναδική πολιτεία, που τ' όνομά της μαρτυρά ότι σαν κι αυτήν δεν υπάρχει άλλη. Έρχεται να βαδίσει στα τείχη της κατά μήκος του Χρόνου, ν' αγναντέψει τα τρία της νερά να σμίγουν και τα έσχατα ευρωπαϊκά εδάφη ν' αντικρίζονται με τα πρώτα ασιατικά. Στις προκυμαίες και στα λιμάνια μελετά τα πρόσωπα και τις συνήθειες ενός πλήθους που πηδά δυο φορές τη μέρα από τη μιαν ήπειρο στην άλλη, μαντεύοντας καταγωγές και πεπρωμένα. Και παντού, στα σοκάκια και στις πλατείες, στις φτωχογειτονιές, στις προσόψεις των επαύλεων και στις κεντρικές αρτηρίες, σ' ερείπια και σε τουριστικά αξιοθέατα ψηλαφίζει κι αφουγκράζεται το παρελθόν, άλλοτε μακρινό, άλλοτε πιο πρόσφατο, πάντοτε όμως παρόν κάτω απ' τη σκόνη, πάντοτε εκεί για να μνημονεύσει τη διασταύρωση στον τόπο αυτό φυλών, πολιτισμών, αρωμάτων, γεύσεων και ονείρων.
0 Daniel Rondeau γεννήθηκε το 1949. Έχει εργαστεί ως δημοσιογράφος στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο (Liberation, Nouvel Observateur) και στην τηλεόραση. Το 1987 ίδρυσε τις εκδόσεις Quai Voltaire. Έχει γράψει μυθιστορήματα, πολιτικά και λογοτεχνικά δοκίμια, αυτοβιογραφικά και ταξιδιωτικά αφηγήματα. Το 1997 τιμήθηκε με το βραβείο Deux Magots για το βιβλίο του Alexandrie [ελλ. μτφρ. εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 2001], και το1998 με το βραβείο της Ακαδημίας Paul Morand για το σύνολο του έργου του.
Τα βιβλία του είναι: "Chagrin Lorrain", 1979· "L'Age-deraison, 1982· "Trans-Europ-Express", 1984· "Les tetes partagees", 1986· "Tanger", 1987·"L'enthousiasme", 1988· "Les tambours du monde", 1989· "Chronique du Liban rebelle", 1988-1990, 1991· "La part du diable", 1992· "Litterature notre Ciel", 1992· "Mitterrand et nous", 1994· "Alexandrie", 1997· "Tanger et autres Marocs", 1997· "Des hommes libres" (avec Roger Stephane), 1998· "Johnny", 1999· "Un peintre a Tanger en 1990. Mohammed Ben AU R 'Bati", 2000· "Istanbul", 2002· "Dans la marche du temps", 2004· "Dela litterature", 2005· "Camus ou les promesses de la vie", 2005· "Le feu follet" (με τον Alain Ferrari), 2006· "Memoire tu l'appelleras, 1 : Les vjgnes cfe Berlin, 2 : L'enthousiasme", 2006.
