Η Ελλάδα έχει τη βιαιότερη πολιτική ιστορία στην Ευρώπη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, υποστηρίζει ο Δημήτρης Ψυχογιός. Η ανάλυσή του επικεντρώνεται στη μεταπολιτευτική περίοδο με στόχο να αποδείξει ότι η τρομοκρατία, οι αιματηρές συγκρούσεις διαδηλωτών-αστυνομίας, η "δίκαιη οργή", οι συνεχείς καταλήψεις και καταστροφές, ακόμα και η απειλητική ενίσχυση των νεοναζί, δεν εξηγούνται από την "υλική βάση", από τις κοινωνικές συνθήκες. Την αιτία πρέπει να την αναζητήσουμε στην κουλτούρα της ελληνικής κοινωνίας: η πολιτική βία διαιωνίζεται επειδή αποθεώνεται η πολεμική βία των πραγματικών ή φανταστικών προγόνων μας. Πρόκειται για την αγωνιστική ανάγνωση της ιστορίας που η Δεξιά αποκαλεί "πολεμική αρετή των Ελλήνων" και η Αριστερά "αντιστασιακό ήθος του ελληνισμού". Η εκπαίδευση, η βίαιη ρητορική κομμάτων, συνδικάτων και μέντια εκμηδενίζουν τις δυνατότητες δημοκρατικού διαλόγου και συμβιβασμών. Υποκινούν τους πολίτες σε συγκρούσεις, σε αγώνες που μιμούνται και δικαιώνουν κάποιους που προηγήθηκαν - που και αυτοί δικαίωναν κάποιους προηγούμενους.
Ο Δημήτρης Κ. Ψυχογιός γεννήθηκε το 1948 στα Λεχαινά Ηλείας. Γνωρίζει ανάγνωση και γραφή, θυμάται λίγη από την αριθμητική που έμαθε όταν σπούδαζε Φυσική και αρκετή από την ιστορία και εθνολογία της Ελλάδας με την οποία ασχολήθηκε στο διδακτορικό του. Υπήρξε ερευνητής στο ΕΚΚΕ, καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, όπου δίδασκε μαθήματα για τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και τη γραφή, μέλος του ΕΣΡ. Ασχολήθηκε κατά καιρούς με την πολιτική, εργαζόταν πάντα σε εφημερίδες και περιοδικά ("Ελευθεροτυπία", "Αυγή", "Αντιθέσεις", "Αντί", "Δίφωνο"), για να καταλήξει το 1990 στο "Βήμα", στο οποίο συνεχίζει να γράφει κάθε Κυριακή με το ψευδώνυμο Διόδωρος Κυψελιώτης. Παντρεμένος, πατέρας πολλών παιδιών. Το μυθιστόρημα "Χιονίζει ήσυχα στις Αγριόλευκες" (Γαβριηλίδης, 2011) είναι το πρώτο που εξέδωσε.
