Γιατί μας αφορά η ποίηση; Η ερώτηση αυτή έχει απαντηθεί πολλές φορές από τους ίδιους τους ποιητές και τους θεωρητικούς της λογοτεχνίας, αλλά το ερώτημα επανέρχεται και αποκτά διαφορετικό περιεχόμενο σε κάθε εποχή. Συνεπώς, γιατί χρειάζεται η ποίηση σήμερα; Θα συμβάλω κι εγώ με δυο λέξεις. Σε μια εποχή που ο δημόσιος λόγος κυριαρχείται από το λόγο της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, των ΜΜΕ και των εμπορευματικών συναλλαγών, η ποίηση μπορεί να αρθρώσει έναν αντίλογο που διευρύνει τα όρια της ελευθερίας και φωτίζει την ανθρώπινη συνθήκη μέσα από το άρρητο και ανέφικτο που προσπαθεί να εκφράσει. Η ποίηση διατηρεί ακόμη την εναλλακτικότητα απέναντι στο λόγο που έχει εποικίσει όλες τις ώρες μας με τα "μηνύματα" των βιομηχανιών μαζικής επικοινωνίας, προτείνοντας διαφορετικές ερμηνείες και συγκινήσεις. Ένα καλό ποίημα είναι ένα μόνιμο μικρό θαύμα που απτόητα κάνει το σκοτάδι φως, τη βεβαιότητα ερώτηση και την αταραξία έκπληξη. Μια αποκάλυψη που στα μεγάλα έργα ακουμπάει το ιερό και το θείο.
Η Αργυρώ Κεφάλα είναι διδάκτωρ του New York University στην Κοινωνιολογία και έχει διδάξει επί δεκαετία στα πανεπιστήμια: New York University, Temple University και Marymount Manhattan College των Η.Π.Α. Έχει εκδώσει τη συλλογή διηγημάτων "Τα φωνήεντα της σιωπής" (Εστία, 1990) το μυθιστόρημα "Το ανύποπτο γαλάζιο της μνήμης" (Ίνδικτος, 1999) και την ποιητική συλλογή "Η προσδοκία της άνοιξης" (Γκοβόστης, 2013). Μετά από δεκαπενταετή παραμονή στη Νέα Υόρκη, σήμερα ζει στην Αθήνα και είναι καθηγήτρια Επικοινωνίας και ΜΜΕ στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδας.
