Μια παράδοξη ιστορία ξεκινά: σαν σε όνειρο, ο Κωνσταντίνος, ενόσω τελείται η τελευταία δέηση για τη σωτηρία της Πόλης, ζει θραύσματα απ' τη ζωή του. Θραύσματα ζωής που δεν έχουν σχέση με την ιστορική αλήθεια αλλά με τη μύχια ουσία του ανθρώπου. Το βλέμμα του συγγραφέα προσπαθεί να περιλάβει σ' ένα αφαιρετικό ποιητικό κείμενο τις θεμελιώδεις αγωνίες της ζωής: τη συνεύρεση με τον άλλο, την εκπόρευση της ζωής και του θανάτου, το κρυφό νόημα της σωματικής βίας. Σκηνές βίας, τελετές, ποίηση συναντώνται για να προσεγγίσουν αυτή τη βαθύτερη ουσία της ανθρώπινης ζωής. Το μυστήριο, με τη διπλή σημασία της λέξης, είναι το κυρίαρχο μοτίβο του βιβλίου, η αχλύς που καλύπτει τα πρόσωπά του, το πέπλο του· και το ανασήκωμά του η πολύτιμη συνεισφορά του αναγνώστη.
Ο Γιώργος Ξενάριος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει διατελέσει γενικός γραμματέας της Εταιρείας Συγγραφέων, (2007-2010). Διδάσκει δημιουργική γραφή από το 2003 (Κολλέγιο Αθηνών, Εκδόσεις Μεταίχμιο), καθώς και σε διάφορα άλλα σεμινάρια με θέμα τη λογοτεχνία. Συνεργάζεται ως κριτικός λογοτεχνίας με την εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" ("Βιβλιοθήκη") και από το 2005 ως κριτικός και σχολιαστής με το περιοδικό "Διαβάζω". Κείμενά του (κριτικές, άρθρα, δοκίμια, συνεντεύξεις) έχουν δημοσιευτεί σε όλες σχεδόν τις εφημερίδες και τα λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει εκδώσει δύο πεζογραφήματα: την "Πτώση του Κωνσταντίνου" (Καστανιώτης, 1990) και τους "Διδύμους" (Καστανιώτη, 1994). Ακολούθησε το μυθιστόρημα "Σμιλεύοντας το φως" (Καστανιώτης, 2001).
