[...]Όμως, όπως ήδη είπαμε πιο πάνω, η αρχαία θρησκεία αναγνώριζε και το δόγμα του ανθρώπου-Θεού, δηλαδή του ανθρώπου, υιού του Θεού, που, ενώ γεννήθηκε από θνητή μητέρα σε καθαρά ανθρώπινες συνθήκες, με τα υπεράνθρωπα κατορθώματά του κρίθηκε άξιος ν' ανέλθει στον ουρανό και ν' αποθεωθεί· είναι η περίπτωση του Ηρακλή.[...]
Ο Θαδαίος Ζελίνσκι (1859-1944), διάσημος Ρώσος και Πολωνός επιστήμονας, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους κλασικούς φιλολόγους της Ευρώπης, καθηγητής "τιμής ένεκεν" διαφόρων Πανεπιστημίων και Ακαδημιών, καθηγητής Πανεπιστημίου Αγίας Πετρούπολης (1887-1920) και μετέπειτα Βαρσοβίας (1921-1935), συγγραφέας μερικών εκατοντάδων έργων για τη λογοτεχνία, τον πολιτισμό και τη θρησκεία της αρχαίας Ελλάδας και της Ρώμης. Τα σημαντικότερα από τα έργα του είναι "Η δομή της αττικής κωμωδίας" (1885), "Ο Σοφοκλής και το δραματουργικό έργο του" (Κρακοβία, 1928), "Ο Κικέρωνας στην ιστορία του ευρωπαϊκού πολιτισμού" (Αγία Πετρούπολη, 1922), "Ο Οράτιος και η ρωμαϊκή κοινωνία στα χρόνια του Αυγούστου" (Παρίσι, 1938), "Οι θρησκείες του αρχαίου κόσμου" (σε 4 τόμους, 1921-1934), "Ο Ελληνισμός και ο Ιουδαϊσμός" (σε 2 τόμους, Βαρσοβία, 1928), "Η αρχαία ελληνική λογοτεχνία της εποχής της ανεξαρτησίας" (Αγία Πετρούπολη, 1920), "Η ιστορία του αρχαίου πολιτισμού", "Η θρυλική αρχαιότητα" (σε 4 τόμους, 1930), "Η ανεξάρτητη Ελλάδα" (1933), "Η ρωμαϊκή δημοκρατία" (1935), "Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία" (1938), "Οι αρχαίοι και εμείς" (1903), "Από τη ζωή των ιδεών" (1925-1939).
