Όλοι μας γνωρίζουμε τον μύθο της Περσεφόνης. Την αρπαγή της από τον σκληρό Πλούτωνα στο Νύσιον πεδίον και τις κραυγές της που δεν άκουσε σχεδόν κανένας. Η Θεά Δήμητρα όμως την ζήτησε πίσω. Ο Πλούτωνας δέχτηκε με μία συμφωνία: τον μισό καιρό να βρίσκεται στον Πάνω Κόσμο και τον υπόλοιπο στον Κάτω. Ο τραυματικός χωρισμός μητέρας και κόρης έχει ήδη συντελεστεί...
Τι συμβαίνει όμως όταν ο μύθος επαναλαμβάνεται με μία Περσεφόνη που βυθίζεται στο σκοτάδι κάπου στα Πατήσια, με μια μάνα νεκρή και τον νέο Πλούτωνα -τον Αριστείδη- να μένει σιωπηλός στην λαδί μπερζέρα πολυθρόνα του;
Στην νεότερη ιστορία, η Κόρη θα αναζητά την μητέρα αλλά ο Θεός δεν θα είναι διαθέσιμος για κανέναν συμβιβασμό. Η Περσεφόνη είναι αγνώστου πατρός. Αθήνα, Θεσσαλονίκη και πάλι Αθήνα. Πλατεία Αγάμων και Φωκίωνος Νέγρη. Απογευματινοί περίπατοι στην οδό Πατησίων με την Ίρμα, την οικονόμο. Τρεις αποβολές. Κι ένας Καβαφικός νέος, ο Πέτρος που τραυματίζει ανεπανόρθωτα...
Αντικαταθλιπτικά, αγχολυτικά και υπνωτικά δημιουργούν τον άντρα με τα λευκά και η Περσεφόνη χορεύει μαζί του το ταγκό των ψευδαισθήσεων. Όταν η μουσική σιγήσει θα είναι ήδη Τρίτη...
Γιατί αεί σώζεις και τα πάντα φονεύεις. Περσεφόνη!
