Στο βιβλίο αυτό η συγγραφέας δείχνει ότι το κανονικό παιδί έρχεται στο σχολείο με πολύ καλά διαμορφωμένες ικανότητες για να σκέφτεται. Η σκέψη του όμως κατευθύνεται προς τα έξω, προς τον πραγματικό κόσμο. Είναι ενσωματωμένη στη ροή των γεγονότων που τη συνοδεύουν. Το παιδί μαθαίνει να σκέφτεται και να μιλά πριν αποκτήσει συνείδηση για τις γνωστικές και γλωσσικές του ικανότητες. Απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία στο εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι η ανάπτυξη μια νέας μορφής σκέψης. Το παιδί θα πρέπει να αποκτήσει επίγνωση της γλώσσας και της σκέψης και να τις απελευθερώσει από την ενσωμάτωση στα γεγονότα. Θα πρέπει να μάθει όχι μόνο να μιλά αλλά να διαλέγει και να προγραμματίζει τι θα πει. Θα πρέπει να μάθει να στρέφει την προσοχή του προς τα μέσα, να εξετάζει τις νοητικές του πράξεις, να χειρίζεται τα σύμβολα. Η Donalson προτείνει ότι ο τρόπος διδασκαλίας της ανάγνωσης μπορεί να ενθαρρύνει την συνείδηση της γλώσσας και να βοηθήσει στην εξέλιξη των ειδών σκέψης που είναι απαραίτητες για τη λογική, τα μαθηματικά και τις επιστήμες.
