Στα 15 της είδε στο σινεμά τη "Στέλλα" και ξετρελάθηκε. Αυτό ήθελε να γίνει: μια γυναίκα που θα ζούσε για τον έρωτα, αλλά δε θα γινόταν ποτέ σκλάβα ενός άντρα...
Στα 18 της γνώρισε τον σωσία του Έλβις. Τον θέλανε όλες, αλλά αυτός ήθελε μόνο εκείνη. Δεν τον ερωτεύτηκε, αλλά τον παντρεύτηκε. Δεν ήθελε να γίνει μάνα, αλλά γένησε το παιδί του...
Πνιγόταν. Ήθελε να δραπετεύσει. Ξαναμπήκε στη ζωή της εκείνος. Ένας αλήτης, ένα χαμένο κορμί...
"Στο δρόμο θα σε βγάλει, στο βούρκο θα σε χώσει" της είχε πει η μάνα της...
Δεν την άκουσε. Τον ακολούθησε.
Η ζωή της Δέσποινας, από δω και πέρα, θα ήταν γεμάτη εκρήξεις και ανατινάξεις. Θα ζούσε νύχτες γεμάτες φεγγάρια ηδονής, αλλά και μέρες δίχως ήλιο. Φυλακισμένη ισόβια σ' έναν έρωτα που θα έκαιγε την ψυχή και το μυαλό της σαν κόκκινη τρελή φωτιά... Η "Στέλλα" μέσα της είχε σχεδόν πεθάνει. Η "Στέλλα" δεν έμενε πια εδώ...
Ο Γεράσιμος Λάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου έζησε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια. Στα 18 του κατέβηκε στην Αθήνα, για σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος στα 20 του χρόνια, με την προτροπή και την καθοδήγηση του αείμνηστου Στέλιου Ανεμοδουρά, συγγραφέα του "Μικρού ήρωα". Παράλληλα σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου στη σχολή Α. Σταυράκου και την υποκριτική τέχνη στη σχολή Ε. Χατζίκου.
Ως συγγραφέας πρωτοεμφανίστηκε με το ψευδώνυμο Πάρις Νουάρδος, υπογράφοντας τα επιθεωρησιακά σκετς της παράστασης "Σερ Αντρίκος" (θίασος Σπ. Καλογήρου, θέατρο "Μπουρνέλλη"). Ακολούθησε η συγγραφή του μιούζικαλ "Έρωτας, χορός και δόξα" και της κωμωδίας "Η αδελφή της αδελφής μου" που ανέβασαν ο θίασος Λ. Καφαντάρη - Β. Μαυρομάτη.
Έχει γράψει σενάρια για πέντε τηλεταινίες και στίχοι του έχουν γίνει τραγούδια. Διηγήματά του και βιογραφίες διασημοτήτων σε μυθιστορηματική δομή και αφήγηση, έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα περιοδικά και βιβλία.
"Η Στέλλα δε μένει πια εδώ" είναι το πρώτο του μυθιστόρημα.
