Η "Συντριβή" του Αλεξάντρ Φαντέγιεφ είναι μια λογοτεχνική δημιουργία από κείνες που, όχι μόνο καθρέφτισαν με πληρότητα την αντικειμενική πραγματικότητα του καιρού τους, αλλά και έδειξαν πειστικά, όχι μόνον ό,τι υπήρχε και χαρακτήριζε την εποχή τους, αλλά κι εκείνο που κυοφορούσε τότε η ζωή, εκείνο που δενόταν μέσα της και ωρίμαζε, για να γίνει η πραγματικότητα του αύριο, του μέλλοντος, η αλήθεια της ζωής των απερχόμενων γενεών. Η Συντριβή είναι στην ουσία μια εμπνευσμένη καλλιτεχνική βίωση του σοσιαλιστικού ιδανικού.
Η σοβιετική εξουσία εγκαθιδρύθηκε στην Άπω Ανατολή πιο αργά, απ' ό,τι στο ευρωπαϊκό τμήμα της τότε Ρωσίας. Η περιοχή βρέθηκε για κάμποσο καιρό κάτω από τη ματωβαμμένη κατοχή και καταπίεση των δυνάμεων της λευκοφρουρίτικης αντεπανάστασης και της γιαπωνέζικης ένοπλης ιμπεριαλιστικής
επέμβασης. Έτσι, οι δυνάμεις της σοσιαλιστικής επανάστασης σε κείνη τη μακρινή περιοχή βρέθηκαν στην ανάγκη να αναπτύξουν μια σκληρή παράνομη δουλειά μέσα στις πόλεις κι ένα ένοπλο παρτιζάνικο κίνημα στα βουνά της.
Το 1926 που τυπώθηκε το μυθιστόρημα "Η Συντριβή" η κριτική της εποχής το χαρακτήρισε σχεδόν ομόφωνα σαν ένα από τα καλύτερα έργα της ως τότε σοβιετικής λογοτεχνίας. Την αξία του έργου επισήμανε ανάμεσα στους πρώτους και ο Μαξίμ Γκόρκι, τοποθετώντας τη "Συντριβή" στην πρώτη σειρά των βιβλίων που ζωντανεύουν "μια πλατιά, αληθινή και καλλιτεχνική εικόνα της εποχής του εμφύλιου πολέμου". Κι αλλού πάλι, ο Γκόρκι θα υπογραμμίσει πως "ο Φαντέγιεφ μας αποκαλύπτει τη μεγάλη αλήθεια του αιώνα μας, την αλήθεια που αποκρυσταλλώνεται με το αίμα και με το μυαλό των ζωντανών ανθρώπων".
