Σχοινοβατούσα στη μεθόριο πίστης κι απιστίας από παιδί. Ποτέ δεν ήμουν απόλυτα πιστός, μα είχα ερωτευτεί αυτά τα νεύματα του Κόσμου που γεννούν στις καρδιές μας μεγάλες προσδοκίες. Το να αναζητάς τον Θεό, όμως, σημαίνει να τον προτιμάς νεκρό από το να είναι είδωλο. Έτσι, αδιαφορώντας για τα ξόανα, όδευα προς τον αθεϊσμό. Μα −αναπάντεχα− κάτι είδα να φωτίζει.
Ο συγγραφέας πορεύεται σε ατραπούς αναζήτησης του Θείου, τώρα που οι προνεωτερικοί θρησκευτικοί μύθοι έχουν από καιρό κλονιστεί. Ποια είναι τα κριτήρια της αλήθειας; Τι είναι ο εαυτός, η προσευχή, το θαύμα, η αγιότητα; Πώς χωράει τόσο κακό σε έναν κόσμο φτιαγμένο από έναν Θεό αγάπης; Παλεύοντας με τα ερωτήματα, αναζητά αξιόπιστες διόδους με τη βοήθεια πιστών και απίστων. Πιστών που βιώνουν αντί να ιδεολογούν και απίστων που δεν συγχωρούν μυθεύματα. Εν ολίγοις, ιχνηλατεί την τέλεια αντιλόπη…
