Μοιάζει απίστευτο και όμως είναι αληθινό: Το καθετί που βλέπουμε γύρω μας είναι φτιαγμένο από ένα ή περισσότερα χημικά στοιχεία!
- Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί οι «δομικοί λίθοι», που συνδυάζονται μεταξύ τους και δίνουν την τεράστια ποικιλία και τα εκατομμύρια των ουσιών του υλικού κόσμου μας;
- Ποιοι ανακάλυψαν τα χημικά στοιχεία;
- Πότε και πώς τα ανακάλυψαν; Γιατί τα ονόμασαν έτσι;
- Ποιος ερευνητής ανακάλυψε τα περισσότερα στοιχεία;
- Ποιες γυναίκες επιστήμονες εμπλέκονται στην ανακάλυψη χημικών στοιχείων;
- Πόσα Βραβεία Νομπέλ απονεμήθηκαν για την ανακάλυψη στοιχείων;
- Ποιο χωριό της Σουηδίας κατέχει το ρεκόρ απόδοσης ονομάτων σε στοιχεία;
- Ποια είναι τα δύο ορυκτά που αποτέλεσαν πηγή για την ανακάλυψη δεκαπέντε στοιχείων;
- Ποια στοιχεία άλλαξαν όνομα στην πορεία του χρόνου;
Ο Λαβουαζιέ υπήρξε ο πρώτος που καθιέρωσε έναν πειραματικά χρήσιμο ορισμό για τα στοιχεία: Στοιχείο είναι μια ουσία η οποία δεν μπορεί να διασπαστεί μέσω οποιασδήποτε χημικής αντίδρασης σε απλούστερες ουσίες.
Στην αρχαιότητα ήταν γνωστά μόνο 10 στοιχεία. Σήμερα είναι γνωστά 116, από τα οποία τα 90 απαντώνται στη φύση, ενώ τα υπόλοιπα 26 είναι τεχνητά.
H ταυτότητα καθενός στοιχείου σκιαγραφείται ξεχωριστά, με έναν μοναδικό τρόπο, ενώ τα μυστικά της ύλης αποκαλύπτονται μέσα από την ίδια τη σύστασή της.
Οι έγχρωμες εικόνες των χημικών στοιχείων, τα πλήρη βιογραφικά των επιστημόνων που τα ανακάλυψαν, καθώς και οι διαφωτιστικές ιστορίες σχετικά με όλα τα στοιχεία του περιοδικού πίνακα (πίνακας περιοδικών ιδιοτήτων των χημικών στοιχείων), καθιστούν αυτό το βιβλίο ένα πολύτιμο απόκτημα στα χέρια του χημικού, είτε πρόκειται για λειτουργό της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (στόχος του οποίου είναι κάνει ελκυστική τη διδασκαλία της Χημείας), είτε πρόκειται για καθηγητή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (στόχος του οποίου είναι να διδάξει την Ιστορία της Χημείας και να μεταδώσει στους φοιτητές τη γοητεία του συγκεκριμένου επιστημονικού πεδίου).
Πρόκειται για ένα έργο ευχάριστο, προσιτό σε όλους, γεμάτο γνώση, πληροφορία, και αφορμές για ενδιαφέρουσες συζητήσεις.
Ο Νικόλαος Κλούρας γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1949. Σπούδασε Χημεία στο Χημικό Τμήμα της τότε Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εκπόνησε τη Διδακτορική Διατριβή του στο Ινστιτούτο Ανόργανης και Αναλυτικής Χημείας του Πολυτεχνείου του Βερολίνου (Technische Universitat Berlin). Το 1977 έλαβε το Διδακτορικό Δίπλωμα των Φυσικών Επιστημών (Dr. rer. nat.) στο πεδίο της Οργανομεταλλικής Χημείας και στη συνέχεια εργάσθηκε ως Post Doc στο ίδιο Ίδρυμα και αργότερα στο Πανεπιστήμιο του Paderborn (Γερμανία).
Είναι Καθηγητής Χημείας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, όπου διδάσκει Γενική και Ανόργανη Χημεία από το 1980, καθώς και Οργανομεταλλική Χημεία από το 1986. Είναι επίσης Καθηγητής - Σύμβουλος και Συντονιστής της Θεματικής Ενότητας «Γενική και Ανόργανη Χημεία» του Προγράμματος «Φυσικές Επιστήμες» του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Ερευνητικά ασχολείται με τη σύνθεση και μελέτη οργανομεταλλικών ενώσεων. Έχει ένα σημαντικό αριθμό δημοσιεύσεων σε διεθνή περιοδικά και αρκετές συμμετοχές σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια.
Από διδακτικά βιβλία, έχει συγγράψει 3 βιβλία Γενικής και Ανόργανης Χημείας και έχει μεταφράσει στα ελληνικά ένα σύγγραμμα Οργανομεταλλικής Χημείας, ένα σύγγραμμα Γενικής Χημείας, καθώς και ένα βοήθημα Γενικής Χημείας. Επίσης είναι συν-συγγραφέας σε 4 τόμους βιβλίων Γενικής Χημείας του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. «Η ταυτότητα των χημικών στοιχείων» είναι το δεύτερο χημικού-ιστορικού περιεχομένου βιβλίο του συγγραφέα, μετά το
δοκίμιό του «Πρωτοπόροι της Χημείας» (Πάτρα, 1985).
